ନାରୀ

   ନାରୀ ଜନମ ନୁହଁଇ ସରଳ 

    କୁଟିଳ ସମାଜ ସହ  

  ଜନମରୁ ମୃତ୍ୟୁ ସହଇ ସେ ସବୁ 

   ମନେ ଚାପି ସବୁ କୋହ ll

  ସେହି ଅଟେ ଜନନୀ ଜାୟା ବଧୂ 

    ସର୍ବସଂହା ଅନ୍ନପୂର୍ଣ୍ଣା  

  ସମାଜ ଗଠନେ ତାର ଯୋଗଦାନ 

    ସର୍ବାଗ୍ରେ ସେ ଅନନ୍ୟା ll 

  ସମାଜ ଆଖିରେ ହୁଏ ସିଏ ବୋଝ

    ବଡ ହୁଏ କଷ୍ଟ ପାଇ  

   ନିନ୍ଦା ଅପବାଦ ସବୁ ସହିଯାଏ 

    ସଭିଁଙ୍କୁ ଆଦରି ନେଇ ll 

  ସେହି ବୀରପ୍ରସବିନୀ ମଧୁର ହାସିନୀ 

    ସେହି ପରା ଆମ ଭଗ୍ନୀ  

  କେତେବେଳେ ସିଏ ଦୂର୍ଗାରୂପ ନିଏ 

    ଆଉ କେତେବେଳେ ଅଗ୍ନି ll 

   ବଦଳି ଯାଇଛି ନାରୀର ଭୂମିକା 

     ଆର୍ଥିକ ସାମାଜିକତା  

   ହେଲେ ବଦଳିନି ମଣିଷ ମନର

     କୁତ୍ସିତ ହୀନମନ୍ୟତା ll 

  ଯେତେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ନାରୀଟିଏ ହେଉ 

    ହୁଅଇ ସେ ଭୟଭୀତା  

   ସମାଜ ମଧ୍ୟରେ ଏକା ଚାଲିବାରେ 

     ନୁହେଁ ସେ ସୁରକ୍ଷିତା ll 

   ରାତି ଅଧେ ଯଦି ଘରୁ ସେ ବାହାରେ 

     ଧର୍ଷଣ ହୋଇବ ଯାଇ  

   ସେ ଯଦି ଭଲରେ ବଞ୍ଚି ନ ପାରିବ 

     ଲଜ୍ଜା ଏ ସମାଜ ପାଇଁ ll 

   ଯେଉଁ ନାରୀ ପାଇଁ ଦୁନିଆ ଦେଖିଛ 

    ତା' ସୁରକ୍ଷା ଭୁଲ ନାହିଁ  

   ଯଦି ସେ ନାରୀକୁ ସୁରକ୍ଷା ନ ଦେଲ 

    ହେବ ତୁମେ ଧର୍ମ ଦ୍ରୋହୀ ll