ମୂଲଟିଏ ମୋତେ ଦିଅ

ଦେଖୁଛ ତ ମୁଁ ଯେ ରକତ ନଥିବା

ଜିଅନ୍ତା କଙ୍କାଳ ଟିଏ

ବସିଛି ଆଜି ମୁଁ ମଣିଷ ହାଟରେ

ବିକିବାକୁ ମୂଲଟିଏ I

ଏ ବୁଢା କାମକୁ ନୁହେଁ ବୋଲି କହି

ଆଡହୋଇ ଚାଲିଯାଅ

ଦେଖିବାକୁ କେହି ଚେଷ୍ଟା ବି କରନି

ମୋ ଆଖି ତଳର ଲୁହ I

ମରଣ ଶେଯରେ ପଡିଛି ମୋ ବୁଢୀ

ଖାଇବାକୁ କିଛି ନାହିଁ

ଭୋକିଲା ପେଟରେ ମୂଲ ଲାଗିବାକୁ

ଏଇଠି ବସିଛି ଚାହିଁ I

ହାତ ପାତି ଭିକ ମାଗୁନି ତୁମକୁ

ମାଗୁଛି ମୁଁ ମୂଲଟିଏ

ଯବାବ ଦେଉଛି ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଖଟିବି

ଦେହେ ପ୍ରାଣ ଥିବାଯାଏ I

ତଥାପି ତୁମର ହୃଦୟ ଟିକିଏ

ମୋ ପାଇଁ ତରଳେ ନାହିଁ

ବୁଝନି ମୋ ଦୁଃଖ ନିଜ ସ୍ୱାର୍ଥ ଦେଖ

ମୂଲଟିଏ ଦିଅନାହିଁ I