ମୁଁ

କୋହକୁ ଚାପିଲାବେଳେ ଚାପିହୁଏନି ଲୁହବୁନ୍ଦା

ଟିମା ଟିମା ଗୋଲ୍ ଗୋଲ୍ ହେଇ

ଗଳିପଡେ ଆଖିରୁ, ଭିଜେ କଜଳ, ଗାଲ ଗହିରି

ଯେତେଥର ହସିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥାଏ ମୁଁ

ଶୁଭୁଥାଏ ସେତେଥର -

'ତୁ ପାରିବୁନି ଦୁନିଆଁ ସାଙ୍ଗରେ ଆଡ୍ଜଷ୍ଟ୍ କରି' ।

କାହିଁକିନା ମୁଁ ଗୋଟିଏ ନାରୀ !

ଏବେ ଏକୁଟିଆ ଯିବାଆସିବା କି ଅନ୍ଧାର ଗଳି ନୁହେଁ

ଡର ଲାଗେ ମାତୃଗର୍ଭ ହେବାକୁ ପାରି

ସାହାସକୁ ମୁଠେଇ ଚାଲିଲେ ବି

ଘର ବାହାର ମନ୍ଦିର ଚାରିଆଡ଼େ ହଳହଳ ମାଂସ ଶିକାରୀ ।