ମରମ କଥାକୁ ବୁଝିବା

ନିଶ୍ୱାସ ଛାଡିଲେ ଡର ଲାଗେ ଏଠି   

ଝଡ଼ ବତାସ କି ଆସିବ

କଥା କହିବାକୁ ଡର ଲାଗେ ଏଠି

କଥାରେ କି ବୋମା ଫୁଟିବ,

ହସିଦେବି ଯଦି ଥରେ ମନଖୋଲି

ଦୁନିଆଁ ଟା ଦେଖି ଜଳିବ

କାନ୍ଦିବ ଯଦି ଏଇ ଦୁନିଆଁ ରେ

ଦୁନିଆଁ ଖୁସିରେ ନାଚିବ

ଦେଖିବ ଶୁଣିବ ଚୁପ ରହିବ

ପାଟିକୁ ଆୟତ୍ତ କରିବ

ତେବେ ଯାଇ ବନ୍ଧୁ ଏଇ ଦୁନିଆଁ ରେ

ଖୁସିରେ ବାସ କରିବ

ଏଇ ଦୁନିଆଁ ଟା ଅଜବ ଦୁନିଆଁ

ଏ କଥାକୁ ମନେ ରଖିବ

ପାଦେ ପାଦେ କଣ୍ଟା ବିଛେଇ ହୋଇଛି

ଦେଖି ଚାହିଁ ବାଟ ଚାଲିବ

ଏଇ କବିତା ର ମରମ କଥାକୁ

ବୁଝିବା ଲୋକ ହିଁ ବୁଝିବ

ଯିଏ ନ ବୁଝିଲା ସିଏ ଫସିଲା

କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି ଖାଲି ମରିବ,