ମୋ ମାଟି ନିଜର

ଚ଼ାଲି ମୁଁ ଆସିଛି ଆଜି କାହିଁ କେତେ ଦୂର,

ଜାଣେନା ଫେରିବି କେବେ ନାହିଁ ତା ଉତ୍ତର

ବନେ ଥାଉ ଗଜ ହେଲେ ଠିକଣା ରଜାର ,

ଯେତେ ଦୂରେ ଥିଲେ ପଛେ ମୋ ମାଟି ନିଜର ।

 

ବିଦେଶରେ ଥିଲେ ଯେତେ ମନ ଓଡ଼ିଶାର,

ଉତ୍କଳୀୟେ ପରିଚ଼ିତ ପରିଚ଼଼ୟ ମୋର

ବିହଙ୍ଗାନେ ଉଡ଼ିଯାଏ ଝାଡି଼ଦେଇ ପର,

ଯେତେ ଦୂରେ ଥିଲେ ପଛେ ମୋ ମାଟି ନିଜର ।

 

ହଉ ଅବା କର୍ମ ପନ୍ଥା ଥାଉ ରୋଜଗାର,

ଭୁଲିବିନି ମୋ ମାଟିକୁ କରିବିନି ପର

ପର କଲେ ସହିବ କି ଏ ଧରଣୀ ମୋର,

ଯେତେ ଦୂରେ ଥିଲେ ପଛେ ମୋ ମାଟି ନିଜର ।

 

ଥାଉ ଯେତେ ଚ଼଼ର୍ଚ୍ଚ,ଗୀର୍ଜା ନାହିଁ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର,

ସଂସ୍କୃତିର ପରିଚ଼଼ୟ ମୋ କଳାଠାକୁର

ଦୂରେ ଥାଇ ବିକାଶିବି ସଂସ୍କୃତି ଆମର,

ଯେତେ ଦୂରେ ଥିଲେ ପଛେ ମୋ ମାଟି ନିଜର ।

 

ବାର ମାସେ ତେର ପର୍ବ ଭାଷା ମୋ ମଧୁର,

ସେ ଭାଷାରେ ତୋଳି ହୁଏ ହୃଦୟରେ ଘର

କରୁଛି ମୁଁ ପ୍ରଣିପାତ ମାଟି ମା ମୋର,

ଯେତେ ଦୂରେ ଥିଲେ ପଛେ ମୋ ମାଟି ନିଜର ।