ମୋ ଜନ୍ମଭୂମି

  ଜନମ ହୋଇଛି ଯେଉଁଠାରେ ମୁହିଁ

  ସେହି ମୋର ଜନ୍ମଭୂମି

 ବାଲ୍ୟବସ୍ଥାରେ ଗୋଡ଼ ଖସିଯାଇ

   ଗାଳରେ ଦେଇଛି ଚୁମି ।

  ଛୋଟରୁ ପୁଣି ବଡ଼ ହେଲି

  ଶିଖିଲି ମୁହିଁ ଭାଷା 

  କେତେ ମିଠା କେତେ ଖଟା

  ଖାଇଲି ମଧ୍ୟ କଷା ।

 ଭୁଲିବିନି କେବେ ଜୀବନେ ତାକୁ

  ଥିବା ଯାଏଁ ପ୍ରାଣ ବାୟୁ 

 ଜନ୍ମଭୂମି ମୋର ମାତୃସମ

  ସାଧିବିନି ତାକୁ ଦାଉ ।

 କେତେ ବିରଜ୍ଞାନି ଜନମିଳେ ଏଠି

  କରିଥିଲେ କେତେ ପୁଣ୍ୟ

  ଜନମିଳି ମୁହିଁ ତୋ କୋଳେ ମାଁ

  ଜୀବନ ହେଲା ମୋ ଧନ୍ୟ। 

 ଛାତିରେ ତୋର ପାଦ ଦେଇ 

  ସିଖିଲି ମୁହିଁ ଚାଲି

  ଖେଳି ଖେଳି ଆନନ୍ଦରେ ସତେ

  ଉଡାଇଲି କେତେ ବାଲି ।

କାହିଁକି କେଜାଣି ଆଜି ଏ ମନ

  ହୁଏ ଶୁଷ୍କ ତୃଣ ପରି

  ଜନ୍ମଭୂମି ଠାରୁ ଦୂରରେ ରହିଛି

  ମନେ ପଡୁଛି ଭାରି ।।