ମନୁଷ୍ୟ ଜୀବନ

ସଂସାର ସମ୍ପଦ କ୍ଷଣସ୍ଥାୟୀ ଏଠି

 କାଳ ସ୍ରୋତ ଗତି ବିଚିତ୍ର 

ବେଳ ସରିଗଲେ ଅଭିନୟ ସାରି 

  ଚାଲି ଯିବୁ ଯମପୁର ।

କେହି ନୁହଁ ଏଠି ନିଜର ଭାଇ

 ସର୍ବେ ଏଠି ସ୍ୱାର୍ଥପର 

 ସମ୍ପଦ ବେଳେ ଆଦର କରନ୍ତି

 ବିପଦରେ ଅନାଦର ।।

ଦୁଇ ଦିନ ପାଇଁ କେତେ ଅହଙ୍କାର 

  ଦେଖାଏ ମଣିଷ ଜାତି 

କୁକର୍ମ ପାଇଁ ପଛାଏ ନାହିଁ 

 ଭୁଲିଯାଏ ନିଜ ଖ୍ୟାତି ।।

 ପ୍ରାଣ ଥାଉଥାଉ ସୁକର୍ମ କର 

   ପାଇବ ଯଶ ସମ୍ମାନ

ଦୁଃଖୀ ଦରିଦ୍ର ଙ୍କ ସେବା କରୁଥିଲେ 

  ଜୀବନ ହୋଇବ ଧନ୍ୟ ।।