ମୋ ଜୀବନ ବଣମଲ୍ଲୀ..

କେବେ କେବେ ଲାଗେ ପ୍ରତିଭା

       ମୋହରି ସତେ ଅବା ବଣମଲ୍ଲୀ

କେବେ ମୁଁ ଫୁଟିଲି କେବେ 

        ଝଡିଯିବି ଦୁନିଆ ବୁକୁ ରେ ପୁଣି

 ନା ବିତରି ହେଲା ମହକ

 କିବା ନାହିଁ ମୋଠାରେ ସେଭଳି କିଛି କୁହୁକ ?

ମହକ ମୋହର ଜାଣିବା ପୂର୍ବରୁ 

          ଏଠି ଖୋଜନ୍ତି ମୋ ଦୁର୍ବଳତା

କୁହନ୍ତି ତୋହର ଏଠି କମିଅଛି

            ଆଉଟିକେ ହେଲେ ହେଇଥାନ୍ତା

            ଆଉଟିକେ ହେଲେ ହେଇଥାନ୍ତା ।

ସର୍ବ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ କୋୖଣସି ବ୍ୟକ୍ତି କି

            ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଅଛି କୁହ ?

ଧନ, ଜନ, ଯଶ, କାମନା, ଗୈାରବେ

             କମି ରହିଥିବା ଥୟ..

ତଥାପି ତାହାକୁ ଭ୍ରୂକ୍ଷେପ ନକରି

            ଜୀବନ ବାଟରେ ଚାଲି

ତାଳି ଗାଳି ସବୁ ଆଦରି ନେଇଛି

             ମୋ ଜୀବନ ବଣମଲ୍ଲୀ

             ପ୍ରତିଭା ମୋ ବଣମଲ୍ଲୀ ।

ଜଗତରେ ମୁହିଁ ଅଖୋଜା ଅଲୋଡା

            ଭରି ଥାଇ ମଧ୍ୟ ବାସ

କିବା ମୋର ବାସ ଅଟେ ଅସମର୍ଥ

             ଫୁଟାଇବା ପାଇଁ ହସ ।

ତଥାପି କାହିଁକି ଫୁଟି ଝଡିଯାଏ

              ନ ପାରଇ ନିଜେ ଜାଣି

ବଣମଲ୍ଲୀ ଭଳି ଅଖୋଜା ଅଲୋଡା

              ମୋ ଜୀବନ କାହାଣୀ ।

         

                      

                         

                           

                               ‌