ମଣିଷର ଅବୁଝାମଣା

ପୃଥିବୀ ପୃଷ୍ଠରେ କ୍ରମ ବିବର୍ତ୍ତନ ଖୁଆଇ ପିଆଇ କରିଛି ମୋତେ ପରି ପୁଷ୍ଟ l

ମାତ୍ର ଦେଇନି କେବେ ଗୁରୁତ୍ୱ ସେଇ ଫଳମୂଳ ଖାଦ୍ୟକୁ ହୋଇ ମୁଁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ l

ବିବର୍ତ୍ତନ କ୍ରିୟାରେ ବଢ଼ି ଯାଇଛି ମୋର ଅତୁଳନୀୟ ଜୀର୍ଣ୍ଣକାରୀ କ୍ଷମତା l

ଛୋଟ ବଡ଼ ସୁସ୍ୱାଦୁ ଅସ୍ୱାଦୁ ଖାଦ୍ୟସମସ୍ତ ଜୀର୍ଣ୍ଣ କରିବାର ବିଶେଷ ସମର୍ଥତା l

ବେଙ୍ଗ ଉଇ କୀଟ ପତଙ୍ଗ ଇତ୍ୟାଦି ଖାଇ ପାରେ ମୁଁ ସବୁ ଖାଦ୍ୟ ଅଖାଦ୍ୟ l

କେବେ କରିନାହିଁ ମୋ ଖେଦଉକ୍ତି ପ୍ରକାଶ କାହା ଆଗେ ଖାଇ ସାପ ମାଙ୍କଡ଼ସା ପରି ଅଖାଦ୍ୟ l

ସୂର୍ଯ୍ୟ ଚଦ୍ର ତଳେ ଏମିତି କିଛି ଅଛି ଖାଦ୍ୟ ଯାହାକୁ କରି ପାରେ ନାହିଁ ହଜମ l

ସେଇ ଅବଶିଷ୍ଟ ଖାଦ୍ୟ ଅଟେ ମୋର ଐକାନ୍ତିକତା ଓ ଭିନ୍ନତା l ଯାହା କରେ ଅସ୍ବୀକାର କରେ ମୋର ବିଶ୍ୱମାନବ ପ୍ରେମିକତା l

ଗର୍ବ ଆଉ ଗୌରବ ଅଟେ ମୋର ବିଶ୍ୱପ୍ରେମୀ ମାନବିକତା ଧର୍ମ ପୌରୁଷର l

ବିଶ୍ୱପ୍ରେମେ ବନ୍ଧା ମୁଁ ଚିର, ଅମାନବୀୟ ଗୁଣ ମୋର ଅରି ଚିର l

ସୈତାନର ଘରଦ୍ରବ୍ୟ ଭଳି ମଣି ତାକୁ ଜୀର୍ଣ୍ଣ କରିପାରେନି ମୁଁ ଯେ ଏକ ନର l

ଅହମିକା ଆଉ ଆତ୍ମାଭିମାନର କରାଳ ଚକ୍ରରେ ହେଲି ମୁଁ ଆଜି ସୈତାନର ସହଚର l

ଖାଇ ଚାଲିଲି ମୁଁ ମୋର ସ୍ୱଜାତିଗଣଙ୍କ ମେଦ ଅସ୍ଥି ଖଣ୍ଡ ପିଇ ଚାଲିଲି ମୁଁ ମାନବ ରୁଧିର l

ମୋର ମନ୍ଦ ଅଭିପ୍ରାୟ ତଥା ଉଦ୍ଭାବନ ଆଉ ବଞ୍ଚି ରହିବାର ଉପାୟ ଓ ଶୈଳୀ l

କରିଦେଇଛି ମୋତେ ଏକ କିଂକର୍ତ୍ତବ୍ୟବିମୁଢ଼ ମାରାତ୍ମକ ଯନ୍ତ୍ରପୃଥିବୀର,

ଭରିଦେଇଛି ମୋ ମନ ପ୍ରାଣେ ବୃଥା ଗର୍ବ ଆଉ ମୁକାରପଣିଆ

ହଜମ ହୁଏନି ଯାହା ମାତ୍ର ପରିଚୟ ମିଳେ ଏକ ନରମାଂସାଶୀ ଜାତିର l