ମେଘ ରାତି

ମେଘର ରାତିରେ ପ୍ରିୟାକୁ ଖୋଜି ମୁଁ ହୋଇଥିଲି ବାଟବଣା 

ବିଜୁଳି ଚମକେ ଘଡଘଡି ଶଦ୍ଦେ ଶୁଭୁଥିଲା ତା ବାହୁନା

ବରଷା ପବନ ବତାସର ମାଡେ ଭାଙ୍ଗିଗଲା ମୋର ବୀଣା

ମେଘର ରାତିରେ ।

ଖୋଜି ଖୋଜି ମୁହିଁ ହତାସ ହୋଇଲି ଭେଟ ନ ହୋଇଲା ପ୍ରିୟା 

ମୋ ସପନ ଭାଙ୍ଗି ଚୁନା ହୋଇଗଲା କିଏ ଦେବ କୁହ ରାହା

କାଳ ଦଇଶାଖୀ ରାତିରେ ସେଦିନ ପ୍ରେମ ହେଲା ବିକାକିଣା

ମେଘର ରାତିରେ ।

ମୂଲଚାଲ କରି ଥକି ମୁଁ ପଡିଲି ପ୍ରୀତି ହେଲା ମହରଗ

ଅରଣ୍ୟ ରାଇଜ ହାତ ଠାରୁଥିଲା ବଢୁଥିଲା ଧିରେ ବେଗ

ମନରେ ଆଶଙ୍କା ପ୍ରେମରେ ଭରଷା ହୋଇଗଲା ଚୁନା ଚୁନା

ମେଘର ରାତିରେ ।