ମଧୁ ମକ୍ଷିକା

ସ୍ରଷ୍ଟାଙ୍କ ସୃଷ୍ଟିରେ କ୍ଷୁଦ୍ର ଜୀବଟିଏ

ମଧୁମକ୍ଷିକା ତା ନାମ

ସକାଳୁର ସଞ୍ଜ ମଧୁ ଲାଳସାରେ

ଘୁରୁଥାଏ ଫୁଲବନ

ଫୁଲକୁ ଚୁମ୍ୱନ ଦେଇ ଆଲିଙ୍ଗନ 

ଆଣେ ସେ ରସ ଶୋଷି

ଅନ୍ୟ ହିତ ପାଇଁ ସଞ୍ଚୟ କରି

ହୁଏ ସେ କେତେ ଖୁସି

ଇର୍ଷା ଅହଂକାର ଅସୂୟାଭାବ

ନ ରଖି କେବେ ମନରେ

ପୁଷ୍ପ ରସ ନେଇ ସାଇତି ରଖଇ

ଯତନେ ମହୁ ଫେଣାରେ

ନ ହୋଇ କୃପଣ ବାଣ୍ଟି ଦେଇ ଥାଏ

ସାଇତା ମଧୁ ରସ

ଫୁଲ ତଳ କଣ୍ଟାର ଆଘାତ ସହି ସେ

 ମୁଖେ ଫୁଟାଏ ହସ

ପୂଜା କର୍ମ ଦେବା ଦେବୀଙ୍କ ଠାରେ

ବ୍ୟବହୃତ ହୁଅଇ

ଅମୃତ ସମାନ ସେ ମଧୁ ଅଟଇ

ତା ସମ ନାହିଁ କେହି ।