ମାଟିଘର

ହେଉପଛେ ମାଟିଘର ମୋର ଆବାସ ସ୍ଥଳୀ

ଲାଗୁପଛେ ଦେହେମୋର ତାର ଚଟାଣ ଧୂଳି।

ସେହିଘରେ ପରିବାର ମୋର ଥାଆନ୍ତି ରହି

ବିଶ୍ୱାସର ଗନ୍ତାଘର ସର୍ବେ ହୃଦୟେ ବହି।

ସଭିଙ୍କର ଚିନ୍ତାଧାରା ଅତି ନିର୍ମଳ ଶାନ୍ତ

ମାଟିଘରେ ରହିବାରେ ସର୍ବେ ହୁଅନ୍ତି ତୃପ୍ତ।

ଯେଉଁଘରେ ମାଆମୋର ସଦା ଶିଖାଏ ପ୍ରୀତି

ମିଳିମିଶି ଚଳିବାର କେତେ ଗୁଡାଏ ନୀତି।

ସହଜାତ ଆତ୍ମୀୟତା ବୃଦ୍ଧି କରାନ୍ତି ପିତା

ଆପଣାର ଚିତ୍ତ ଶୁଦ୍ଧି ହୁଏ ପଢ଼ିଣ ଗୀତା।

ଭାଗବତ ସନ୍ଧ୍ୟାନୀତି କରୁ ସଭିଏଁ ମିଳି

ସଦାକାଳେ ମିଳିମିଶି ଚଳୁ ନକରି କଳି।

ମାଟିଘର ଶାନ୍ତିପ୍ରଦ ତେଣୁ ମୋହର ଅଟେ

ଯହିଁଥାଏ ସ୍ନେହଶ୍ରଦ୍ଧା ପୁରି ସଭିଙ୍କ ଘଟେ।

ସେଥିପାଇଁ ମାଟିଘର ଆମ ପ୍ରାସାଦ ଜାଣ

ସମ୍ପର୍କର ଫୁଲଫୁଟି ଆଣେ ମହକ ପୁଣ।

ମମତାର ଦୃଢ଼ତାରେ ବନ୍ଧା ଥିଲେରେ ଘର

ପ୍ରାସାଦର ପ୍ରୟୋଜନ ଆଉ ନକରେ ନର।

ମାଟିଘର ଆମପାଇଁ ମହା ପ୍ରାସାଦ ପରା

ପରସ୍ପର ସ୍ନେହଯହିଁ ଥାଏ ମନରେ ଭରା।