ମାନବ ଜାତିର ପବିତ୍ର ଦିବସ

ମନେ ପଡ଼ିଯାଏ ଆଜିର ଦିନରେ

ଭୟାବହ ବିଶ୍ୱ ସମର ଦ୍ବୟ l

ମାନବ ଦୈତ୍ୟ ମାତିଲା ବୁହାଇ

ଧରା ବକ୍ଷେ ରକ୍ତନଦୀ ଓ ଲୁହ l

ବଳି ପଡ଼ିଗଲେ କେତେ ନରନାରୀ

ସାହା ହରାଇଲେ କେତେ ଜନତା l

ମାନବର ସ୍ଥିତି ନୁହେଁ ରକ୍ତପାତେ ବୁଝି

ଗଲା ଏହା ବିଶ୍ୱ ଜନତା l

ଉଣେଇଶ ପଇଁଚାଳିଶ ମସିହା

ଅଗଷ୍ଟ ଛଅ ରେ ଅଗଷ୍ଟ ଛଅ l 

ଈଶ୍ୱର ସୃଷ୍ଟ ବିଜ୍ଞ ମାନବ ଅଜ୍ଞ

ପ୍ରାୟେ ସେ କି କଲା କହ ।

ହିରୋସୀମା ବାସୀ ଚିତ୍କାର କଲେ

ଅଗ୍ନିର ଲହଡି ଆସିଲା ମାଡ଼ି l

ତାଣ୍ଡବ ରଚି ଅଜ୍ଞାନୀ ମାନବ ଅଣୁ

ବୋମାଟିଏ ଦେଲାକ ଛାଡ଼ି l

ଆକାଶୁ ଖସିଲା ଉଲକା ପିଣ୍ଡ ଟି

ଜ୍ଵାଳା ମୁଖି ଦେଲା ସରବ ଜାଳି l

ନିମିଷକେ ଆହା ଭଷ୍ମ ହୋଇଲା

ନଗର, ଅଟ୍ଟାଳି, ବଣ,ପଲ୍ଲୀ l

କ୍ରନ୍ଦନ ରୋଳେ ପୁରିଲା ଆକାଶ

ହାହାକାର ରବେ ପୁରିଲା ପୃଥ୍ଵୀ l

ପୋକ ମାଛି ପ୍ରାୟେ ଲକ୍ଷେ ଜନତା

ନିମିଷେ ଗଲେ ଭୁଇଁରେ ଲୋଟି l

ନର ପିଶାଚ ତୃଷ୍ଣା ମେଣ୍ଟିଲାନି ପାଉଁଶ

ହୋଇଲା ସେ ନାଗାସାକି l

ଅହି ଜିହ୍ୱା ଲହ ଲହ ବୁଲୁଥିଲା

ହିରୋସୀମା ପରେ ପଡ଼ିଲା ଆଖି l

ତିନି ଦିନ ପରେ କାଳ ଦିନ ଥିଲା

ଅଗଷ୍ଟ ନଅ ରେ ଅଗଷ୍ଟ ନଅ l

ହିରୋସୀମା ପରେ ବମ୍ ପଡିଲା

ବିଶ୍ୱଜନେ ଦେଇ ଚରମ ଭୟ l

ନିମିଷେ ହୋଇଲା ଧ୍ବଂସ ସ୍ତୁପ ସେ

ସରସ ସୁନ୍ଦର ସହର ଗୋଟି l

ଜଳିଲା ସର୍ବ ମୃତ ଅସୁମାରୀ କାନ୍ଦୁ

ଥିଲେ ଶିଶୁ ଭୂମିରେ ଲୋଟି l

ବିଜ୍ଞାନ ଜ୍ଞାନେ ବିଜ୍ଞାନୀ ବୋଲାଅ

ଏହା କି ତୁମର ବିଜ୍ଞାନ ବୁଦ୍ଧି ।

ଚିନ୍ତା ନାୟକ ଚିନ୍ତିଲେ ବସି ଏତେ

ଦିନକରେ ସ୍ଫୁରିଲା ବୁଦ୍ଧି l

ହୁଅ ହୁସିଆର ହୁଅ ରେ ତିଆର ଏ

ଧ୍ବଂସ ଲୀଳାରୁ ଲଭ ଶିକ୍ଷା l

ବିଜ୍ଞାନର ଜ୍ଞାନ ମାନବ କଲ୍ୟାଣେ

ଏବେ ଠୁଁ ଏହା ହେଉ ଦୀକ୍ଷା l

ବିଶ୍ୱ ଭ୍ରାତୃତ୍ୱେ ସହାବସ୍ଥାନେ ବିଶ୍ୱେ

ବଜାଇ ରଖିବା ଶାନ୍ତି l

ଶାନ୍ତିରେ ହେବ ବିଶ୍ୱ କଲ୍ୟାଣ ଯୁଦ୍ଧେ

ନୋହିବ ମାନବ ସ୍ଥିତି l

ମାନବ ଜାତିର ପବିତ୍ର ଦିନଟି ଏହି

ଅକଟୋବର ଚବିଶ l

ଜାତିସଂଘର ଜନ୍ମ ହୋଇଲା ସାଲ

ଉଣେଇଶ ପଇଁଚାଳିଶି l

ମାନବ ଜାତିର ଏ ମହା ମନ୍ଦିର

ବିଶ୍ୱେ ପ୍ରଚାରେ ବିଶ୍ୱ ସ୍ଥିତି l

ଅହିଂସା,ଭ୍ରାତୃତ୍ୱ,ଶାନ୍ତି,ବିଶ୍ୱ ମୈତ୍ରୀ,

ବିଶ୍ୱଜନ ପ୍ରୀତି ଯାହା ନୀତି l