ମାନ ଭଞ୍ଜନ-୦୧

କନକ ବରନା ଗୋରୀ ,କରୁ କିମ୍ପା ଏତେ ସରି

ଖଣ୍ଡ ମୋ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶା ବାରେ, ଖୁଆଇ ପ୍ରୀତି ସୁପାରୀ।

ଗଜଗାମିନୀ ଚତୁରୀ , ଗଲୁକି ମନୁ ପାଶୋରି, 

ଘନ କେଶୀ ଅଭିମାନେ, ଘୁଞ୍ଚନା ତୁ ଘୃଣା କରି।

ଚନ୍ଦ୍ରବଦନୀ ସୁନ୍ଦରୀ, ଚକ୍ଷୁ ଫେଡ଼ି ଚାଁହାଥିରି

ଛନ୍ଦି ଦେଇ ବାହୁ ଫାଶେ, ଛଇଳି ନିଅରେ ଧରି।

ଜଳେ ହୃଦୟ ମୋହରି , ଜାଳେ ମାର ସାଜି ଅରି,

ଝିଙ୍ଗାସେ ନ ଭାଷ ଗିରେ, ଝୁରି ଝୁରି ଯିବି ମରି।

ଟଳମଳ ହୁଏ ଶିରୀ , ଟାଳ ବିପତ୍ତି ମୋହରି,

ଠାରି ସୁଧାଂଶୁ କହଇ,ଠିକେ ବୁଝ ଠାବ କରି।