ମାଆ

ମାଆ ବୋଲି ତାର ଦୁଇଟି ଅକ୍ଷର

             ମମତା ଓ ଆଶିଷ ର ଭଣ୍ଡାର

ଦୁନିଆ ର ତୁହି ବଡ ଦେବୀ

               ତୋ ପାଖେ ହାରନ୍ତି ସବୁ ଦେବା ଦେବୀ ।

ଧନ୍ୟ ତୁହି ଆଗୋ ଜନନୀ

              ମାଆ ରୂପେ ତୁହି ନାରାୟଣୀ

ସନ୍ତାନ କୁ ଦିଏ ସେନେହ ପରା

             ଖାଇବା କୁ ଦିଏ ଅମୃତ ର ଧାରା ।

ଦଶ ମାସ ଗର୍ଭେ ଧାରଣ କରିଥିଲା

          ତା ଋଣ ସାତ ଜନ୍ମେ କିଏ ସୁଝି ନ ପାରିଲା

ଜନନୀ ଠାରୁ ବଡ଼ କେହି ନାହିଁ

               ମୁଁ କହୁନି ଏହା ପୁରାଣ କହଇ ।

ମାଆ ର ବୀରତା କୁ ସାରା ଜଗତ

                ହାତ ଯୋଡି କରେ ଦଣ୍ଡବତ ।

ନିଜେ ନ ଖାଇ ନିଜ ସନ୍ତାନ କୁ ଦିଏ

           ସେଥିପାଇଁ ସାରା ଜଗତ ତା ଗୁଣ ଗାଏ

ଲିଙ୍ଗରାଜ ଅଜ୍ଞାନୀ ତାକୁ କରେ ଗଣନା

             ତା ବିଷୟେ ସଂକ୍ଷେପରେ କରେ ବର୍ଣ୍ଣନା ।