କୁଳରେ ଲଗାଅ ନାବ

ଗୋଟିଏ ଡଙ୍ଗାରେ ବସାଇ ଦେଇଛ

ବୁଡିବ କି ପାର ହେବ,

ନାଉରୀଆ ନାହିଁ ଡଙ୍ଗା ବାହିନେବ

ଅସମ୍ଭାଳ ଜଳାର୍ଣ୍ଣବ,

କୁହ ହେ ନୀଳମାଧବ, 

ତୁମେ ନାଉରୀଆ ହେବ ?

ଝଡଝଞ୍ଜା ଆସେ ଖରତର ହୋଇ

ଉତ୍ତାଳ ତରଙ୍ଗ ବହେ,

ନିର୍ଜନ ଦ୍ବୀପରେ ଅବିଶ୍ରାନ୍ତ ପକ୍ଷୀ

କୋଳାହଳ ରାବେ କହେ,

କୁହ ହେ ନୀଳମାଧବ, 

ତୁମେ ନାଉରୀଆ ହେବ ?

ବୈଶାଖର ତାତି ଫାଟିଯାଏ ଛାତି

କାଳ ବୈଶାଖିର ମେଳ

ଚହଲାଇ ଦିଏ ସିନ୍ଧୁ ଜଳବିନ୍ଦୁ 

ହୁଏ ଜୀବନ ସଙ୍କୁଳ,

କୁହ ହେ ନୀଳମାଧବ, 

ତୁମେ ନାଉରୀଆ ହେବ ?

ସେ ଝଡଝଞ୍ଜାରେ କ୍ଷୀପ୍ରବେଗେ ଧାଇଁ 

ନୋଳିଆ ସାଉଣ୍ଟେ ମୋତି,

ଉର୍ମୀମାଳା ଅଙ୍ଗ ବସନ ଫେଡଇ

ଛାତିରେ ତା ମହାଭିତି,

କୁହ ହେ ନୀଳମାଧବ, 

ତୁମେ ନାଉରୀଆ ହେବ ?

ଥମିଯାଉ ସବୁ ଉତ୍ତାଳ ତରଙ୍ଗ

ରହିଯାଉ ଝଡଝଞ୍ଜା,

ବର୍ଷା ଋତୁ ଆସି ଶାନ୍ତ କରିଦେଉ

କାଳ ବୈଶାଖିର ଗଞ୍ଜା, 

ଡଙ୍ଗା ବାହିନିଅ ହେ ନୀଳମାଧବ

କୁଳରେ ଲଗାଇ ନାବ,

କୁହ ହେ ନୀଳମାଧବ, 

ତୁମେ ସତେ ସାହାହେବ ।