କ୍ଷତାକ୍ତ ଭାବନା

 ପଠେଇ ଦେଲି ଭାବନାର 

ପୁଷ୍ପକ ବିମାନକୁ ..

ଯା ...ଯାଇ ବୁଲି ଆ 

ସେ ଆମାଜନ୍ ଜଙ୍ଗଲରେ 

ଯେଉଁଠି ହୁତୁ ହୁତୁ ଜଳି ଯାଉଛି ସବୁଜିମା 

ଯା ଲିଭେଇ ଦେବୁ ତା'ର ଦଗ୍ଧ ବକ୍ଷ ଦେଶକୁ ...।

କିନ୍ତୁ ଏ କଣ ...?

ମୋ ଭାବନା ନିଜେ କ୍ଷତାକ୍ତ 

ନିଜେ ଲେଉଟି ଆସିଛି 

କିଛି ଅଧା ଜଳା ସନ୍ଦେଶକୁ ନେଇ ।

 

ପ୍ରତିଟି ସନ୍ଦେଶରେ 

ସେ ବୋଳି ଦେଇଛି ଅଭିମାନର ଅବିରକୁ ।

ସେ ତ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ମର୍ମାହତ ...

ସ୍ବାର୍ଥ ର ବହ୍ନୀ ନିସ୍ବାର୍ଥପରତା

 ସେଇଠି ଭସ୍ମୀଭୂତ ।

ସତ୍ୟ , ନ୍ୟାୟକୁ ସଳିତା ବନେଇ

ଅନ୍ୟାୟର ଶିଖା ସେଇଠି 

ବେଶ୍ ପ୍ରଜ୍ଜ୍ଵଳିତ ।

ଦୁର୍ବଳର ପାଉଁଶ ଗଦା ପରେ 

ସବଳ ନଅର ତୋଳି

 ହୋଇଛି ସେଇଠି ଦଣ୍ଡାୟମାନ ।

ଆତ୍ମ ସମ୍ମାନ , ସ୍ବାଭିମାନର ବେକକୁ ମୋଡି ଦେଇ 

ଅମାନବିକତା ସେଇଠି ପାଳୁଛି ଅଗିରା ପୁନେଇଁ ।

ସେ କ୍ଷତାକ୍ତ ଭାବନାକୁ ଗୋଟେଇ ନେଇ 

ସ୍ବଚ୍ଛ ମାନବିକତା ଆଜି 

ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରକ୍ତାକ୍ତ...............