କରୋଣା ବୁଝୁନି ଆମରି ଦୁଃଖ

 

 କରୋଣା କାହିଁକି ବୁଝିବ ବା ସତେ

 ପିଲାଙ୍କ କରୁଣ କାହାଣୀ

 ସକାଳୁ ସଞ୍ଜ ତ ଘରେ ବସିଵସି 

  ଆଉ ଏବେ ଭଲ ଲାଗୁନି ।

  ସାଙ୍ଗ ସାଥୀ ସାଥେ ଖେଳିବାକୁ ମନା

  ପଦାକୁ ମୁଁ ଯାଇ ପାରୁନି

  ମାମା କହୁଅଛି ପାଠପଢ ବସି

  ପଢିବାକୁ ମନ ଲାଗୁନି ।

  ସ୍କୁଲ ପାଠପଢା ଖେଳଛୁଟି ମଜା

  ସବୁତ ସପନ ହେଲାଣି

  ସାଙ୍ଗସାଥୀଙ୍କର ନାଁ ଆଉ ମୁହଁ

  ସବୁ ମୁଁ ତ ଭୁଲିଗଲିଣି ।

  ଭୋଜିଭାତ ହେଲେ ମଜା ହୁଏ କେତେ

  ଏବରଷ କିଛି ଜମୁନି

  ମାଉସୀ ଘରୁକି ପିୟୁସୀଙ୍କ ଘରୁ

  ପିଠା ମିଠା କିଛି ଆସୁନି ।

  ଜେଜ ଜେଜି ମାଆ ଅଜା ଆଈଙ୍କର

  ଘରେ ଆମ ପାଦ ପଡୁନି

  ଦେଖିବାକୁ ତାଙ୍କୁ ଭାରି ଇଚ୍ଛା ହୁଏ

  ମାମା ତ କୁଆଡେ ଛାଡୁନି ।

  କରୋଣା ଭୟରେ କାମବାଲି ଆମ

  ଆଜିକାଲି ଆଉ ଆସୁନି

  କାମ କରିକରି ମାମା ଥକ୍କିଯାଏ

  ପାପାଙ୍କୁ ତ କିଛି ଆସୁନି ।

  କଟକଣାକୁ ତ ଅଣହେଳାଯୋଗୁ

  କରୋଣର କୋପ ଥମୁନି

  ଦିନକୁ ଦିନତ ବଢୁଛି କରୋଣା

  ସଙ୍କ୍ରମଣ ଜମା କମୁନି।

  ହାତ ଦେଇ ପରା କରୋଣା ପସଇ

  କଥାଟିକୁ ଭୁଲି ଯାଅନି

  ସବୁନରେ ହାତ ସଫାରଖିବାକୁ

  ହେଳା ଜମା କେହି କରନି ।

  କରୋଣା ରୋଗତ ଭଲହୋଇଯାଏ

  ରୋଗୀଙ୍କୁ ତ ଘୃଣା କରନି

  କରୋଣା ଯୋଦ୍ଧାଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ଦେବାରେ

  କେହି କେବେ ହେଳା କରନି ।