କିଏ ସେ ବୁଝିବ ତାହାର ଲୀଳା

ସଖି ଦେଖ ଲୋ.......

  ବଡଦାଣ୍ଡେ ଉଭା ସେହି.

କେତେବେଳେ ସାଜେ ବରବେଶ ପରା

  କେତେବେଳେ କନ୍ୟା ହୋଇ.

କେତେବେଳେ ପିତା କେତେବେଳେ ମାତା

  କେତେବେଳେ ପୁଅ ହୋଇ.

କେତେବେଳେ ହୁଏ ଜଗତକରତା

  ସଖା ସହୋଦର ଭାଇ. l0l

କେତେବେଳେ ହୁଏ ସୁନାରେ ଛାଉଣୀ

  କେତେବେଳେ ପିତାମ୍ବରୀ.

କେତେବେଳେ ପିନ୍ଧେ ତୁଳସୀର ମାଳ

  ଅଗରୁ ଚନ୍ଦନ ଘୋରି.

କେତେବେଳେ ଶୁଏ ଖଟରେ ସେ ଯାଇ.

  ପହଡ଼ ପକେଇ ଦେଇ. l1l

କେତେବେଳେ ଥାଏ ଭକତ ସାଥିରେ

  କେତେବେଳେ ଲୁଚକାଳି.

ଭକତ ହୃଦୟ ଜପାମାଳି ସିଏ

  ନାମ ତାର ବନମାଳୀ.

ସବୁଠାରେ ଥାଇ କୋଉଠି ନ ଥାଇ

  ସବୁଥିରେ ଜିଣି ଥାଇ. l2l