ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ ଓଷା

ପରବପର୍ବାଣି, ନାନା ଓଷା ବ୍ରତ

ଆମର ସଂସ୍କୃତି ପରମ୍ପରାରେ

ଲାଗଇ ଯେମିତି ବିଭବଠୁ ବଳି 

ଅମାପ ଆନନ୍ଦେ ହୃଦୟ ପୂରେ ।

ଉଭା ହୋନ୍ତି ଆସି ନାନା ଦେବାଦେବୀ

ବରଷ ସାରା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଋତୁରେ

ଆସ୍ଥାନରେ ବସି ଶୁଭାଶିଷ ଢାଳି

ବିଦାୟ ନିଅନ୍ତି ଯେଝା ବାଟରେ ।

ଆସନ୍ତି ଶରତେ ଭାଦ୍ରବ ମାସରେ 

କଲ୍ୟାଣକାରିଣୀ ମାଆ ମଙ୍ଗଳା

ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ ନାମରେ ପରିଚିତା

କୁଆଁରୀ ହୃଦୟେ କୀରତି ବୋଳା ।

ତଅପୋଇ ଗାଥା ତାହାର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ

ପୂଜି ଘରମଣି ପାଇଲା ଫେରି

ସାତଭାଇ ତା'ର ବଣିଜରୁ ଫେରି

ନେଇଥିଲେ ସବୁ କଷଣ ହରି ।

ଭାଇମାନଙ୍କର ମଙ୍ଗଳ ମନାସି

କୁଆଁରୀଏ ପ୍ରତି ରବିବାରରେ

କରନ୍ତି ପୂଜନ ଖୁଦୁରୁକୁଣୀଙ୍କୁ

ଆସ୍ଥାନରେ ଥାପି ଭକ୍ତି ଚିତ୍ତରେ ।

ଜାକଜମକରେ ବିଧିବିଧାନରେ

ନାନା ବାଦ୍ୟ ନାଦେ କମ୍ପଇ ଧରା

ପଲ୍ଲୀପ୍ରକୃତିରେ ଆହା ! କି ଆନନ୍ଦ

ସତେ କି ନୟନ ହୁଅଇ ତୋରା !

ବାତ ସାଥେ ବହି ଗୀତର ଲହରୀ

କରେ ଉତ୍ଫୁଲ୍ଲିତ ସକଳ ପ୍ରାଣ

ଭକତି ଭାବନା ହୁଅଇ ଉଦୟ

ଅନ୍ତର ଜଣାଏ କୋଟିନମନ ।

ଅଭୟଦାୟିନୀ ମା' ପରା ସିଏ

କରେନି ଅଣଦେଖା ଆର୍ତ୍ତୀ ଡାକ

କୁମାରୀମାନଙ୍କ ମନକଥା ପଢ଼ି

ଦେଇଥାଏ ଢାଳି ଅପାର ସୁଖ ।

ଶେଷ ରବିବାର ଉଜାନ୍ତି ଓଷାକୁ

ଚାରିପାଳି ଅବା ପାଞ୍ଚପାଳିରେ

ଅରପଣ ଖୁଦ ନୈବେଦ୍ୟରୁ ନାମ

ତା' ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ ଓଷା ଭାବରେ ।