କହିବାର ଯାହାଥିଲା-୬

ନିବିଡ଼ ଆଶ୍ଲେଷେ ନୀରବତା ଶେଷେ

ନୀଳନଦୀ ନୀଳଜଳେ

ଆବେଗ ଆହା ରେ ଆରାଧନା କରେ

ତପସ୍ୟାର ପୁଣ୍ୟ ଫଳେ।

ରୋମାଞ୍ଚିତ ତନୁ ତନ୍ଦ୍ରାଛନ୍ନ ପ୍ରାୟେ

ମୁଗ୍ଧ ମଞ୍ଜୁଳ ବେଶେ

ନିଃଶଦ୍ଦ ନିଶ୍ୱାସ ଖିପ୍ରବେଗେ ଧାଏଁ

ପ୍ରିୟତମ ପ୍ରିତି ଆଶେ ।

ନୂଆ ନୂଆ ନିତି ଅପେକ୍ଷା ର ଫଳ

ସୁନେଲି ସ୍ୟାହି ରେ ଥିଲା

ଅକୁହା ଆବେଗ ଅଧା ରହିଗଲା

କିଛି କଣ କହିହେଲା।

କହିବା କଥା ମୋ ନକହି ରହିଲା

ଲୁଚାଇଲି ଛାତିତଳେ

ଝଂକୃତ ହେଲେ ମଧୁର ଯନ୍ତ୍ରଣା

ସହିଯାଏ କଳେବଳେ।

ଶିରା ପ୍ରଶିରାରେ ପ୍ରେମଧାରା ଧିରେ

ବହୁଛି ସରୁନି ଜମା

ପରମ ସୁଖର ଚରମ ସୋପାନ

କେବେ ହେବନାହିଁ ଧିମା।