କହିବାର ଥିଲା ଯାହା-୭

ଏଠି ମୁହୁର୍ତ୍ତ ଗୁଡା

ସ୍ଥିର ଆଉ ଧିର

ଭାଙ୍ଗିଯାଉଛି ଧୈର୍ଯ୍ୟର ବନ୍ଧ

ବୁଝିଜମା ପାରୁନାହିଁ ତୁମରି ଇଙ୍ଗିତ।

ଏବେ ସବୁ ତୁଛ

ସବୁ ମୂଲ୍ୟ ହୀନ ଲାଗେ 

ସମ୍ପର୍କ ର ସଂଜ୍ଞା

ଶେଷ ବେଳା କିବା ଉପସ୍ଥିତ !

ସମୟ ସବୁ କେମିତି

କଟିଗଲା ଗଣନା କରୁଛି।

ତଥାପି ବଞ୍ଚିବା ମୋହ ସତେକିବା 

ଛାଡ଼ି ମୁଁ ପାରୁଛି ।

ଆଉକିଛି ନିଶ୍ୱାସ ନେବାର ସମୟ କୁ

ମାଗି କି ପାରୁଛି !

କହିବାର ଯାହାଥିଲା 

କହି କି ପାରିଛି !