କବିତା ପର୍ବ : (ଅତିରିକ୍ତ) ପଲ୍ଲୀ ଗୀତିକବିତା-33 : ଜହ୍ନ

ଜହ୍ନକୁ ମାଇଲି ଟେକା ଲୋ ବଉଳ- 

ତାରାକୁ ମାଇଲି ତୀର,

ନୀଳ ଆକାଶକୁ ପାଣି ପକେଇଲି-

ସବୁ ହେଇଗଲେ ପର | (ଘୋଷା)

କଇଁକୁ ଦେଖି ମୁଁ ହସୁଥିଲି ସିନା ତାରାକୁ ଖତେଇ ହେଇ,

ଫୁଲକୁ କେତେ ମୁଁ ଗାଳି ଦେଉଥିଲି ଅଫୁଲି ଫୁଲେଇ କହି | 

ପ୍ରଜାପତି ବାଟ ଓଗାଳୁ ଥିଲି ମୁଁ- କରି ତାକୁ ହରବର,

ସବୁ ହେଇଗଲେ ପର | (1)

ଅଭିମାନ କରି ପଦ୍ମ ପୋଖରୀକୁ ଚାହୁଁ ନ ଥିଲି ମୁଁ ଦିନେ,

ସେଇ ଅଲାଜୁକୀ ମୋର ଦେଶଦେଖି ହସୁଥିବ ମନେମନେ |

ସୁରୁଯ ଉଇଁଲେ ପୂରୁବ ଦିଗରେ ଲାଗୁଛି ତ ମୋତେ ଡର,

ସବୁ ହେଇଗଲେ ପର | (2)