କବିତା ପଦୁଟେ ତୁମ ପାଇଁ

କବିର କବିତା କିଏବା ପଢୁଛି

ଆଜିକାଲି ଯୁଗେ କିଏ ସେ କୁହ ,

ଅମେ ହିଁ ଲେଖୁଛେ ଆମେ ହିଁ ପଢ଼ୁଛେ

ଆମ ଛଡ଼ା ନାହିଁ କାହାରି ମୋହ।

ରେଡ଼ିଓ ଆସିଲା ଦୂର କରିନେଲା

ବହିର ଆଦର ଲୋକଙ୍କ ଠାରୁ ,

ଅବଶିଷ୍ଟ ସବୁ ଟିଭି ସାରିଦେଲା

ପଢ଼ିବାର ଇଚ୍ଛା ମନ ଭିତରୁ ।

ତଥାପି ଲୋକଙ୍କ ଭିତରେ ତ' ଥିଲା

ପଢ଼ିବାର ଯେଉଁ ଟିକକ ଆଶା ,

ସତ୍ୟାନାଶ କଲା କମ୍ପୁଟର ଆଉ

ମୋବାଇଲ୍ ପ୍ରତି ବର୍ଦ୍ଧିତ ନିଶା ।

ପ୍ରିୟ ବନ୍ଧୁଗଣ ପାଠକ , ପାଠିକା

କବି ମନ ପରା ଭାରି ଆଶାୟୀ ,

ତୁମରି ପ୍ରେରଣା ନିନ୍ଦା ପ୍ରଶଂସାରେ

ତୁମ ଆଶିଷରେ ହୁଏ ବିଜୟୀ ।

ତୁମେ ଯଦି ସାଥି ହାତ ଛାଡ଼ି କୁହ

ପଢିବା ପାଇଁ ଅବା ବେଳ କାହିଁ ,

ଥରୁଟିଏ ବନ୍ଧୁ ଭାବିକି କହିବ

ଲେଖାରେ କ'ଣ କିଛି ଶିକ୍ଷା ନାହିଁ ?

ସମସ୍ୟା ବହୁଳ ଜୀବନ ସଂଗ୍ରାମେ

ଲେଖନୀର ଲେଖାହିଁ କାଳଜୟୀ ,

ତୁମେ ନ'ପଢ଼ିଲେ ଅବିଳମ୍ବେ ନିଶ୍ଚେ

ସୃଜନୀ ହେବ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଧରାଶାୟୀ ।

କବି, ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ଲେଖିକା, ଲେଖକ

ସର୍ଜନା କରନ୍ତି ତ' ତୁମ ପାଇଁ ,

ଏଣୁ ଅନୁରୋଧ ହେ' ପ୍ରିୟ ପାଠକ

କୁହନା ପଢିବାକୁ ବେଳ ନାହିଁ ।