କାଶତଣ୍ଡୀ

ଶରତ ଆଗମେ ଧରା ନାଚୁଅଛି 

କୁସୁମ କରନ୍ତି ମେଳି 

ତରାଟ ଟଗର ପଦୁଅଁ ର ସାଥେ 

ଫୁଟି ଅଛି କେତେ କଳି  ।

କଇଁ ଖେଳୁଅଛି ସରୋବର ତଟେ 

ଜୁଇ ଯାଇ ହେନା ବାସେ 

କାଶତଣ୍ଡୀ ତାର ଚାମର ହଲାଇ 

ନଈ ପଠା ପରେ ହସେ ।

ଶୁଭ୍ରକାନ୍ତି ତାର ରୂପ ମନଲୋଭା 

ହରି ନିଏ ସବୁ ମନ 

ଜହ୍ନ ତ ଢାଳୁଛି ଶୀତଳ ଜୋଛନା 

ହସଇ ପ୍ରତି ପରାଣ ।

କୋମଳ ପରଶ ମନଟି ସରସ 

 ତନୁ ମନ ପୁଲକିତ 

ମାଆ ଦଶଭୁଜା ଆବିର୍ଭାବ ହେବେ 

ଦେଲାଣି ସିଏ ସଂକେତ ।

ପ୍ରକୃତି ରାଣୀର ଅଭିନଵ ରୂପ 

ଋତୁ ଚକ୍ର ଆସେ ନେଇ 

କିଏ ବା କଳିବ ସେ ରୂପ ଲାବଣ୍ୟ 

ଛାର ମନୁଷ୍ୟ ତ ମୁଇଁ ।