ଜୀବନଡୋରୀ

ସ୍ୱାମୀ ନୁହେଁ ସାଥି ଖୋଜେ ମନ 

ପତିଦେବ ନୁହେଁ ପାଗଳପ୍ରେମୀ ଲୋଡ଼େ ଯୌବନ

ଦେବତା ନୁହେଁ ସାଙ୍ଗ ଚାହେଁ ସବୁଦିନ ।

କିନ୍ତୁ ହୁଏ କିଛି ଏମିତି

ସକାଳୁ ସକାଳୁ ତାଙ୍କ ଡ଼ରରେ 

ଉଠି ଚା' ବସାଏ ତରତରେ

ପରେ ମନ ପସନ୍ଦର ଜଳଖିଆ ପର୍ବ

ବଦଳୁଥାଏ ଦିନୁଦିନ ନୂଆ ମେନୁ ଅଥର୍ବ

କେବେ କହନ୍ତେ କି ସାଙ୍ଗ ପରି ?

ହେଇ ଶୁଣୁଛ

କପେ ଚା' ମିଳିବ କି ?

କୋହଲା ପାଗଟା .

ଅଦା-ଅଳେଇଚ ମିଶା ବନେଇବ କି ?

ସାଥିରେ ବସି ପିଅନ୍ତେ ପାଖାପାଖି 

ହେବ କି?

ପାଦରେ ମୁଁ ପକ୍ଷୀରାଜ ଚଢି

କିଚେନ୍ କୁ ଯାଆନ୍ତି ଦଉଡି

ଅଳସ୍ୟକୁ ଝାଡିଝୁଡ଼ି

ଲାଜ ସରମକୁ କଚାଡ଼ି

ପଦ୍ମଫୁଲିଆ ପ୍ରଜାପତି ପରି 

ଉଡିବୁଲନ୍ତି ଘୁରିବୁଲନ୍ତି 

ହସପେଡି ଫୋପାଡି ।

କେତେ ଡରିବ ହୋ !

ଲୋକ ଲୋଚନକୁ ଡର

ଶାଶୁ ଶ୍ବଶୁର ଲାଗେ ଇତର

ତୁଣ୍ଡ ବାଇଦକୁ ଦୂରୁ ଜୁହାର

ଲୋକେ କ'ଣ କହିବେ

ସମାଜ କ'ଣ ଭାବିବ

କ'ଣ ପିନ୍ଧିବି 

କେମିତି ଦିଶିବି ର 

ଅଛିଣ୍ଡା ଅନ୍ଧ ଅର୍ଗଳି ତଳେ

ନିତି ବଳି ପଡ଼େ 

ସ୍ତ୍ରୀ ଜୀବନଡୋର ।

ତାଙ୍କ ହିସାବରେ ବଂଚିବାକୁ ବାଧ୍ୟ 

ତାଙ୍କ ସୁଖ ସଉକରେ 

ପସନ୍ଦ ନା-ପସନ୍ଦରେ

ତର୍କ- ବିତର୍କରେ

ହିଁ ରେ ହଁ ରେ

ନାଁ ରେ ନାଁ ରେ

ତାଙ୍କ ଟାହି ଟାପରାରେ

କଟୁକ୍ତି ବିକ୍ରୋକ୍ତିରେ

ଆଦେଶନାମା ଶିରୋଧାର୍ଯ୍ୟ ସାଧ୍ଯ ।

ଏମିତି କ'ଣ କେବେ ହେବନି

ସାଙ୍ଗ ପରି କାନ୍ଧରେ ହାତ ରହିବିନି

ମୁଖରୁ ଅନ୍ତରଙ୍ଗତା ଝରିବନି

କି ସ୍ୱାଧୀନତାରେ ରୁହ ଖାଅ ଖୁଆଅ

କି ମନଫୁର୍ତ୍ତିରେ କୁହ ମିଶ ଗାଅ ଶୁଣାଅ

କି ହୃଦୟକ୍ଷେତରେ ଖୁସି ତ୍ୟାଗ ହସ ବୁଣୁଥାଅ ।