ଜୀବନ ପଥ

 

    ଏଜୀବନ ପଥ ନୁହେଁ ରାଜପଥ 

    ଖାଲ ଢିପେ ସେତ ଭରା 

    ଅଙ୍କାବଙ୍କା ଏହି ଦୁରୁଗମ ପଥେ

    କେବେ ଛାଇ କେବେ ଖରା ।

    ଏନ୍ତୁଡିଶାଳରୁ ଆରମ୍ଭ ଏ ପଥ

    ଜୁଇରେ ଯାହାର ଅନ୍ତ

    କେବେ ଆସେ ଦୁଃଖ କେବେ ପୁଣି ସୁଖ

    ଅଛିଣ୍ଡା ଅଙ୍କର ଗୀତ ।

  

    ପାପ ପୂଣ୍ୟର ଦୋଛକି ପଡିଲେ

    ମନ ହୁଏ ବାଟ ବଣା

    ମାୟାର ମୋହରେ ଭୁଲ୍ ଠିକ୍ ଜମା

    ସହଜେ ପଡେନି ଜଣା ।

    ବିବେକ ଯେତେବି ବୁଝାଇଲେ ଏଠି

    ମନ ପାଖେ ଯାଏ ହାରି

    "ପରିଣତି" ଯେବେ ହୁଅଇ ବିଷମ

    ପଛକୁ ହୁଏନି ଫେରି ।

    ବୁଝି ବିଚାରି ଯେ ବାଟ ଚାଲୁଥାଏ

    ନଥାଏ କାହାକୁ ଭୟ

    ଆରମ୍ଭରେ ଲାଗେ ଚାଲିବାକୁ କଷ୍ଟ

    " ଅନ୍ତ" ହୁଏ ମଧୁମୟ ।

    ଫଳକୁ ତ ଜମା ଆଶା ନରଖି ଯେ

    କର୍ମେ ରଖିଥାଏ ଲୟ

    ଜୀବନ ପଥ ତା କୁସୁମିତ ହୁଏ

    ସବୁଠାରେ ତାର ଜୟ ।

   ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧା ବୁଣି ଚାଲୁଥାଏ ଯିଏ

   ଅରୀକୁ ପାରଇ ଜିଣି

   ମଧୁର ବାଣୀରେ ଭଗାରୀ ମନକୁ

   ସହଜେ ହୁଅଇ କିଣି ।

   ପରକୁ ସାହାଯ୍ୟ ପର ଉପକାରେ

   ମିଳଇ ଆପାର ଶାନ୍ତି

   ଏ ଜୀବନ ପଥ ହୁଏ ଯେବେ ଅନ୍ତ

   ବିଭୁ ପଦେ ମିଳେ ମୁକ୍ତି ।