ଜୀବନ ମଞ୍ଚ

ଜୀବନ ଯାତ୍ରା ଟି 

ମା'ର କୋଳରୁ

କେତେ ସୁକୁମାର ଯତନେ ବଡ଼,

ଧୀରେ ଧୀରେ ଯେତେ

ବରଷ ହୁଅଇ

କର୍ମେ ଛନ୍ଦା ବାନ୍ଧି ହୁଅନ୍ତି ସର୍ବ।

ବାଳୁତ ସେ କାଳ 

ଥର ଥର ଚାଲି 

ଟଳମଳ ର ସେ ଚପଳ ପାଦ,

ଭାଙ୍ଗିବା ରୁଜିବା

ଫୋପାଡି ପିଙ୍ଗିବା

ଦୁଷ୍ଟାମୀ ମନର ସେ ହରଷ ନାଦ।

ବାଲ୍ୟ କିଶୋର

ଯୌବନ ପ୍ରୌଢ଼

ବୃଦ୍ଧ ପର୍ଯ୍ୟାୟ-ର ସ୍ବାଦ,

ଜୀବନ ଯାତ୍ରା ଟି 

ଗଡି ଚାଲି ଥାଏ

ଦିନ- ମାସ- ବର୍ଷ- ଫର୍ଦ୍ଦ।

କେବେ ଇଚ୍ଛା ଫୁଲ 

ଖିଲି ଖିଲି ହସ

କେବେ କଣ୍ଟା ଯୁକ୍ତ, କଷ୍ଟର ବନ୍ଧ,

ଜୀବନ ନାଟକ 

ଅନୁଭୂତି ମଞ୍ଚ

ଅନୁଭବ କଳାକାର-ର ଦକ୍ଷ।

କେବେ ଭ୍ରମୁ ଥାଏ

ଭ୍ରମଣ ଯାତ୍ରାରେ

ଭରି ଚ଼କ୍ଷୁ ଇତିହାସ ର କକ୍ଷ,

ସ୍ମୃତି ପୁଣି ନିଏ

ପିଲାଦିନ କୁ ତା

ବୃଦ୍ଧ ମୁହଁ ରେ ବାଳୁତ ହସ।

କେବେ ତା ଭ୍ରମଣ 

ବିଜ୍ଞାନ ମେଳାରେ

ଉଦ୍ଭାବନ ବୈଜ୍ଞାନିକ ରହସ୍ୟ,

ଭ୍ରମୁ ଥାଏ ଧାମ

ଭବିଷ୍ୟତ ଚତୁର୍ଧାମ

ତୁଣ୍ଡେ ନାମ ହର ହରି ସଂକୀର୍ତ୍ତନ।