ଜୀବନ ଚକ ଚରଖା

ଜୀବନ ଏକ ମରୁବାଲି ମରୀଚିକା

ଅତୀତ ଇତି ହୁଏ ଖାଲି ଉପକ୍ରମଣିକା ।

ବର୍ତ୍ତମାନ ଖୋଜେ ହେଜେ ମଉକା

ଭବିଷ୍ୟତ ସୁନେଲି ସକାଳର ଅଭିସାରିକା ।

ଋତୁ ଆସି ଯାଏ ଭାସି ବର୍ଷ ଅବବାହିକା

ଜୀବନ ଖୋଜେ ଭଙ୍ଗା ଦଦରା ଆଶ୍ରୟ ନୌକା ।

କିଏ କେମିତିକା ମାରେ ଛକା କି ଚଉକା

ଆପଣା ହସ୍ତେ ଜିହ୍ୱା ଛେଦି କେ ଅଛି ପ୍ରତିବାଦୀ ।

ଜୀବନ ଗଡେ ଖେଳି ବୋହୁ ବୋହୁକା

ରାଗ ଋଷା ଅଭିମାନ ଦେଖାଏ ପଞ୍ଚା ଛକା ।

ଜୀବନ ହା ହୁତାଶନ ନାଚେ ଥେଇ ଥେଇକା

ଜୀବନ ସଳିତା ଜଳି ଜଳେ ଦିକ ଦିକିକା ।

ଗର୍ବ ଦମ୍ଭ ଅହଙ୍କାର ଭାରେ ଜୀବନ ନିହାତି ଏକା

ପଡ଼ି ଉଠି ଜୀବନଟା ଗୋଟେ ଝଟକା ।

ଜୀବନ ଘର ବନ୍ଦ କବାଟ ଝରକା

ଜୀବନ ଘାସ ଫୁଲ ମଣିଷପଣିଆ ଥିଲେ ଏକା।

ଯିଏ ଯେତେ ଦଳିଦେଉ ଘାସ ଫୁଲ କୌଶଳ ଶିଖା

ବଞ୍ଚିବାକୁ ଲୋଡା ଜୀବନେ ଯେଉଁ ଦୀକ୍ଷା ଓ ଶିକ୍ଷା

ଗୁରୁଜ୍ଞାନ ଗୁରୁଜନ ପୁର୍ବଜ ଦିଅନ୍ତି ପୁରୁଖା

ଜୀବନରେ ପିତୃପୁରୁଷ ମହୁମଖା ଚରଖା ।