ଝିଅଟି ଜନମି ଥିଲେ

ଝିଅଟି ଜନମି ଥିଲେ

କେତେ କଣ କରିଥିଲି ଆଶା

ତାହା ଲାଗି ବୋଧେ ଖାଲି

ହୃଦୟର ଭାଷା

ତା ପାଇଁ କେତେକଣ କିଣିଥାନ୍ତି

ତାକୁ ସଜେଇ ଥାନ୍ତି

ସୁନା ପରୀ ଦିଶିଥାନ୍ତା

ଲୋକେ ଖାଲି

ଘଡି ଘଡି ରହିଥାନ୍ତେ ଚାହିଁ

ଦେଖିଲେ କହିଥାନ୍ତେ

ଏଇଯେ ଓଡ଼ିଆଣୀ

ଓଡିଶାରେ ଘର ୟାର

କହୁଛି ତାର ମଥାର ଓଢଣୀ

ସଜାଇଥାନ୍ତି ସାଧବ ବୋହୂ ସମାନ

ନାଲି ଓଢଣୀ, ନାଲିପାଟକୁ ଥିରି ଥିରି ଚାଲି

କହିଥାନ୍ତେ ଲୋକେ

ଏ ଓଡିଶା ସଭ୍ୟତା, ସଂସ୍କୃତି ର ମାନ

ବଢି଼ଥାନ୍ତା ସମାଜେ ବାପା, ମାଆର ସମ୍ମାନ

କରିଥାନ୍ତା କେତେ ରକମର ପିଠା ପଣା

ଘରକୁ ବାନ୍ଧି ରଖିଥାନ୍ତା ତା ଆଦର ଭରା ମିଠାପଣ

ଝିଅତ ଦୁଇ କୂଳକୁ ହିତା

ନ ସମ୍ଭlଳିପାରିଲେ

ଦୁଇ କୂଳକୁ ପିତା

ସେ ଯେ ଭଗବାନ ସମାନ ସୃଷ୍ଟି କର୍ତ୍ତା

ସେହିପରି ଅସଂଖ୍ୟ ଗୁଣର ଅଧିକାରୀ ବୋଲି

ସେ ଯେ ବୋଲଇ ମମତା.