ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ଧାନରେ

ମନ୍ଦିରରେ ଘଣ୍ଟ ମାରି ,

ଚର୍ଚ୍ଚରେ କ୍ୟାଣ୍ଡେଲ ଜାଳି,

ମସଜିଦରେ ଚାଦର ଚଢ଼େଇ

ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଖୋଜିବାରେ କି ପ୍ରୟୋଜନ !

କ'ଣ ଲୋଡ଼ା ଦେବତ୍ୱର !

ପୂଜା, ନୀତି, ମୋକ୍ଷ,ମୁକ୍ତି,

ସଂସ୍କାର ଓ ପାପପୂଣ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତି !

ମଣିଷ ମଣିଷଟେ ହେଉ

ନିଜ ଭିତରେ ଖୋଜୁ ମାନବତ୍ୱକୁ ।

ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସେବା ନୁହେଁ 

କରୁ ଜଗତ କଲ୍ୟାଣ ।

ନିଜ ଭାଗ୍ୟ ନିଜେ ଗଢୁ

ହାତେ ଧରି କର୍ମର ନିହାଣ ।

ଈଶ୍ୱର ତ ଆପେ ଆସିଯିବେ

ଦୁଃଖୀରଙ୍କି ଗରିବ ବେଶରେ ।

ସର୍ବହୃଦେ ସ୍ଥିତ ତାଙ୍କ ସତ୍ତା

ଜୀବଜନ୍ତୁ , ବୃକ୍ଷଲତା

ସୂର୍ଯ୍ୟ, ଚନ୍ଦ୍ର, ନକ୍ଷତ୍ର ରୂପରେ ।

ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ଧୂପଦୀପ, ନୈବେଦ୍ୟ

ଓ ଅକ୍ଷତର ଥାଳି ,

ପ୍ରେମ, ଭକ୍ତି, ଶାନ୍ତି ପୂରୁ

ହିଂସା, କ୍ରୋଧ, ଅସୂୟାକୁ ଜାଳି ।

ଖାଲି ଯାହା ଆବଶ୍ୟକ

ରାଗ ଦ୍ୱେଷ ବଦଳରେ

ଦୁଇଘଡ଼ି ଶାନ୍ତିର ନିଶ୍ୱାସ

ରକ୍ତପାତ ବଦଳରେ

କେଇଦିନ ଅଧିକ ଜୀବନ ।

ଚାଲ ଖୋଜିବା ମାନବତ୍ୱକୁ

ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଖୋଜିବାରେ କି ପ୍ରୟୋଜନ !