ହୃଦୟକୁ କିଆଁ ଗୋଇଠା ମାର

ପ୍ରତି ହୃଦୟରେ ବିରାଜିଅଛନ୍ତି

ପରମାତ୍ମା ରୂପେ ପରା ଈଶ୍ବର 

ଅନ୍ତଃଚକ୍ଷୁ ମେଲି ଟିକେ ଅନାଇଲେ

ଦୁନିଆ ଲାଗିବ ନିଶ୍ଚେ ନିଜର ।

ସମ ଭାବେ ଯେଣୁ ଜୀଇଁବା ପାଇଁକି

ଅଧିକାର ଦେଇଛନ୍ତି ଈଶ୍ବର

ଈର୍ଷା ଅସୂୟାର ବଶରେ ଆନର

ହୃଦୟକୁ କିଆଁ ଗୋଇଠା ମାର ?

ସବୁରି ଭିତରେ ମନଟିଏ ଅଛି

ଅନୁଭବିବାକୁ ହୃଦୟଟିଏ

ସରାଗରେ ଟିକେ ଆଉଁସି ଆଣିଲେ

ମମତାର ଝର ଉଛୁଳିଥାଏ ।

କପଟୀ ପରିକା ଆଚରଣ କେବେ

ଛୁଇଁ ପାରେନାହିଁ କାହାର ହୃଦ

ରାଗ ଅହଂକାର ଦୁର୍ବଳ ସଜାଏ

କରିପାରେ ନାହିଁ କାହାକୁ ଭେଦ ।

ସ୍ରଷ୍ଟା ସହ ତାଙ୍କ ସୃଷ୍ଟିଟି ମହାନ

ହୃଦୟ ଚିହ୍ନିବା ପ୍ରଯତ୍ନ କର

ଦେଖିବ ସବୁଠୁ ଝରି ଆସୁଥିବ

ସତେ କି ପାବନୀ ଗଙ୍ଗୋତ୍ରୀ ଧାର ।

ଆଘାତରେ ପରା ଅଶେଷ ଯନ୍ତ୍ରଣା

ଯିଏ ଜୀବନରେ ପାଇଛି ଥରେ

କେବେ ସିଏ ମନ ବଳାଇବ ନାହିଁ

ଜାଳିବା ପାଇଁକି ଆନେ ସେଥିରେ ।