ହେବି ମୁଁ ଜଗତଜିତା

କୁନି ହାତ ଯୋଡି ଡାକୁଛି ଈଶ୍ୱର

ଜାଣିନି ଭଜନ ଶ୍ଳୋକ

ଭରି ଦିଅ ମନେ ସାହସ ମୋହର

ସହିବି ଜୀବନେ ଦୁଃଖ ।

ବାପା ବୋଉ ମୋର ଚଳନ୍ତି ଠାକୁର

ପୂଜିବି ନିଇତି ତାଙ୍କୁ

ପୋଛି ଦେଇ ଲୁହ ଝରାଇ ଦେବି ମୁଁ

ହସର ଲହରୀ ମୁଖୁ ।

ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ମୋର ଧନ ଓ ସମ୍ପଦ

ମାଗୁଣି ମୋହର ଘେନ

ସଂସାରେ ସୁଖ୍ୟାତି ଅରଜିବା ପାଇଁ

ଭରିଦିଅ ହୃଦେ ଜ୍ଞାନ ।

ହରିଦିଅ ମନୁ ଗର୍ବ ଅହଂକାର

କପଟ ଛଳନା ମିଥ୍ୟା

ସତ୍ୟର ପଥରେ ଚାଲିବି ସର୍ବଦା

ଉଚ୍ଚ କରି ମୋର ମଥା ।

ଶିକ୍ଷାର ଆଶିଷ ଢାଳିଦିଅ ପ୍ରଭୁ

ହେବି ମୁଁ ଜଗତଜିତା

ସକାଳରୁ ସଞ୍ଜ ତୁଣ୍ଡେ ଗାଉଥିବି

ପବିତ୍ର ପୁରାଣ ଗୀତା ।