Library
ଗପ
ଗପ
ଗୋଟେ ଗପ କହିବି
ଯୋଉ ଗପରେ ତମ ଓ ମୋ ଛଡ଼ା
ଆଉ କିଛି ନାହିଁ
ସେ ଗପରେ ମୁଁ ଅଛି
ଓ ତମେ ଅ ।ସି ଫେରିଯାଇଥିବାର
ସାମାନ୍ୟ ସଂକେତ ଅଛି
ସେ ଗପର ପୃଷ୍ଠଭୂମିରେ
ମୋର କପାଳ ଦିଶୁଛି
ଉତ୍ତାପ ମରିନଥିବା ପାଉଁଶ ପରି
ଆଉ ତମର ଅନୁପସ୍ଥିତି
ସତେ ଅବା ସଦ୍ୟ କଟାଯାଇଥିବା
ବଗଗଛର ଉଦାସୀ ଶୂନ୍ୟତା ।
କାହାକୁ ଗପ କହୁଛି, ବସି ବସି ଭାବୁଛି
ଧମନୀରେ ବୋହୁଥିବା ରକ୍ତ
ଗୋଟେ ଲୋହିତ ନଦୀର ଶତଧାରା
ତମେ ଫେରି ଆସୁଛ ସମୁଦ୍ରରୁ ଉଜାଣି ସୁଅ
ତମେ ଆଖି ଚକ୍ ଚକ୍ ରୁପାର ଇଲିସି
ମୋତେ କହୁଛି - କୁହ, ଆମର ଗପ କୁହ । ।
ଗପର ଆରମ୍ଭରେ ଅନ୍ଧାର ଯେ ଅନ୍ଧାର
ଗପର ବଖରା ସାରା ଲୁହା କଣ୍ଟା, କାଚ ଗୁଣ୍ଡ
ଛାପା ଛାପା ରକ୍ତଚିତ୍ର, ମଲା ପାରା ଓ ମୟୂରଙ୍କ ପର
ଗପ ଭିତରେ ଗହନ ବନ, ବାଟବଣା ଲହ
ମାଡ଼ିଥିବା ଭାଗ୍ୟ
ଗପ ଭିତରେ ଘନଘୋର କଳିତକରାଳ । ।
ମୁଁ ଗପ କହୁଛି ଅବା ପାଲଟି ଯାଉଛି ଗପ
ତମେ ଗପ ଶୁଣୁଛ ଅବା ଗପ ଭିତରେ
ପାଲଟି ଯାଉଛ ଅନ୍ଧାର ଓ ପାପ
ଏବେ ଲାଗୁଛି ଅlମର ମିଳିତ ପାପୁଲିରେ
ସାରାଟା ପୃଥିବୀ ଗୋଟେ କାଗଜ ଗ୍ଲୋବ୍ର ଗପ । ।
