ଘର

ସବୁ ମଣିଷର ମୁଣ୍ଡ ଗୁଞ୍ଜିବାକୁ

ଲୋଡା ହୁଏ ଘରଟିଏ ।

ଖାଇବା ପିନ୍ଧିବା ପଛକୁ ରହିବା

କଥାଟି ମନକୁ ଭାଏ ।

ଯେଝା ଘର ଯିଏ ଶକ୍ତି ମତେ ଗଢେ

ଝାଟିମାଟି ଅବା ପକ୍କା ।

ଘରେ ରହିଥିଲେ ରହେ ଅଚିନ୍ତାରେ

ମନରେ ନଥାଏ ଦକା ।

ସାରା ଦିନଟାର କାମ ହେଲେ ଶେଷ

ମିଳେ ଟିକେ ଅବସର ।

ଖାଇ ପିଇ ଟିକେ ନିଶ୍ଚିନ୍ତେ ଶୋଇବ

ଯଦି ଥିବ ନିଜ ଘର ।

ଘର ହୁଏ ସଦା ବୈକୁଣ୍ଠ ସମାନ

ପରସ୍ପର ଥିଲେ ସ୍ନେହ ।

ଯୌଥ ପରିବାର ହେଲେ ହେଉ ପଛେ

ସଭିଙ୍କ ବଢେ ଉତ୍ସାହ  ।

ପାଶ୍ଚାତ୍ଯ ପ୍ରଭାବେ ଏ ଦେଶରେ ଏବେ

ସ୍ବଳ୍ପ ଯୌଥ ପରିବାର ।

ରହିଛନ୍ତି ବେଶୀ ନିଜ ନିଜପାଇଁ

ଗଢ଼ିଛନ୍ତି ଘରଦ୍ବାର  ।

ଯେଉଁ ଘରେ ଦ୍ୱିଜ ଅତିଥି ପୂଜନ

ହେଉଥାଏ ନିତି ନିତି ।

ବିନା ଆତିଥ୍ଯରେ ଯେଉଁ ଘରୁ କେବେ

ଅତିଥି ଫେରି ନାହାନ୍ତି ।

ଅନ୍ନଦାନ ହୁଏ ଯେଉଁ ଘରେ ନିତି

ସାଧୁସଙ୍ଗ ହରିକଥା ।

ଧନ୍ୟବାଦ ଦେବା ଆମେ ସେ ଗୃହୀକୁ

ଧନ୍ୟ ତା'ର ପିତାମାତା ।

ଶ୍ମଶାନ ସମାନ ଅଟେ ସେହି ଘର

ହରିକଥା ଯହିଁ ନାହିଁ ।

ଶ୍ରୀହରିଙ୍କ ପୂଜା ନଥିବା ଗୃହର

ଅନ୍ନଜଳ ନଯୋଗାଇ  ।

ନିଜ ନିଜ ଘର ଗଢିବା ଯତନେ

ନାହିଁ ଯା'ର ଘରଦ୍ବାର ।

ସାହାଯ୍ୟର ହାତ ବଢ଼ାଇବା ତାକୁ

ଗଢିବାକୁ ତା'ର ଘର   ।