ଗଗନ

ଶାନ୍ତ ଗଗନ ପଚାରେ ଯେବେ ମତେ

ତମେ କେତେ ଯେ କ୍ଲାନ୍ତ କହି ପାରେନା

ମୁଁ କିଛି କହିଦିଏ ଖାଲି ତମେ ବୋଧ ହୁଏ

ଭ୍ରାନ୍ତ କ୍ଲାନ୍ତ ହୁଏ ଯେବେ ଅବସହ୍ନ ବି ହୁଏ

ହତାଶ ମଣିଷଟା କ୍ଲାନ୍ତ ଅପରାହ୍ନରେ

ଶାନ୍ତ ଗଗନ ପଚାରେ ଯେବେ କହିଦିଏ

ଖାଲି ମୁଁ ଯେ ସେମିତି କିଛି ନୁହେଁ

କ୍ଲାନ୍ତ ଏବେ ବୟସର ଜୀଵନର

ଯାତନାର ଭଲ ପାଇବାର

ପ୍ରତିଟି ପରିଣତିର ହତାଶ ସାୟାହ୍ନର ।