ଗଛଟିଏ ତୁମେ ଲଗାଅ

ନିଜ ବେକ ନିଜେ କାହିଁକି କାଟୁଛ

ଆଜିର ମାନବ ଗଣ

ସେହି ଗଛ ତୁମକୁ ଫଳ ମୂଳ ଦେଇ

କରେ ଭରଣ ପୋଷଣ

ଖରା ଓ ବର୍ଷାରେ ସାହାର୍ଯ୍ୟ କରେ ସେ

ଦେଇ ଟିକେ ସିଏ ଛାଇ

ଭୁଲି ଯାଅ କାହିଁ ବିବେକ ହରେଇ

ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ କରିଦେଇ

ଆଜିର ସମାଜେ ବଞ୍ଚିବାକୁ ହେଲେ

ଗଛଟିଏ ତୁମେ ଲଗାଅ

ସବୁଜ ଧରାରେ ହସ ଭରିଦେଇ

ଖୁସିରେ ଜୀବନ ବିତାଅ

◆କେ.ନିର୍ମଳ

◆ଭଦ୍ରକ, ବାସୁଦେବପୁର(ଜଗନ୍ନାଥି)