ବହୁରୂପୀଆ

କିଛିତ ଅଛନ୍ତି ଶ୍ରବଣ କୁମାର

ମନ ଆତ୍ମା ତାଙ୍କ ଭିନ୍ନ,

ଆଉ କିଛି ଏଠି ବହୁରୂପୀଆ ଲୋ

ସତେ ପିତୃ ଭକ୍ତ ରାମ ।

ପିତା ମାତାଙ୍କୁ ସେ ଭାବନ୍ତି ଅଲୋଡା

ଅନାଥ ଆଶ୍ରମେ ଛାଡ଼ି,

ଲୋକ ଦେଖାଣିଆ ଭକତ ବସ୍ଥଳ

ଭିତରୁ ଥାଆନ୍ତି ମୋଡି ।

ସ୍ତନ ଦେଇ ଯାକୁ ପାଳି ପୋଷିଥିଲା

ସିଏ ହେଲା ବିଷଧର ,

ଜୀବନ ବଦଳେ ଜନମ ଦେଇକି

କେମିତି ଆଜି ସେ ପର ।

ସୁନାନାକି ଗୋଟେ ବୋହୁ ଆଣିଥିଲା

ପୁଅର ବସିଲା ଘର,

ପୁଅ ବୋହୁ ଙ୍କର ଘର ଦୁଆରେ ଲୋ

କାହାର କି ଅଧିକାର ।

ସ୍ନେହ ସରଧାର ମିଛ ନାଟକରେ

ଦୁନିଆଁ ଯାଉଛି ଭଳି,

ସହି ହୁଅ ନାହିଁ ସମ୍ପର୍କ ତୀର ଟା

ହୃଦୟରେ ଗଲେ ଗଳି ।