ଛଅ ତିଅଣ

ରୂପ ହଜାରେକୁ ଗୁଣ ତା ନାହିଁ ।

ନୀତିବାଣୀ ଦିଏ ଧାଇଁ ଧାଇଁ ॥

କରମ ହୀନ ସେ କୁଢିଆ ପଣ 

ଖାଇବାକୁ ଲୋଡା ଛ' ତିଅଣ ॥

ପର ଉପକାରେ ନାମ କମାଏ 

ବାପ ତା'ର ଭୋକ ପେଟରେ ଶୁଏ ।

ନାହିଁ ଜାଳ ନାହିଁ ମୁଠେ ଚାଉଳ 

ପୁଅ ଲୋଡେ ଏଣେ ମାଉଁସ ଝୋଳ ॥

ଏମିତି ପୁତ୍ରକୁ କି ଦେବି ନାଆଁ 

ଆଣ୍ଠୁକୁଡ଼ି କାଇଁ ନହେଲା ମାଆ ॥

ଧନ୍ୟ ଏ ଜଗତ ଧନ୍ୟ ତା ଖେଳ 

କି ଥିଲା ସତରେ କି ହେଲା କାଳ ॥