ଗଛ ଦେବତା

ଶୁଣ ଶୁଣ ପିଲେ

କହୁଛି ତମକୁ ଗୋଟିଏ କଥା

ସବୁରି ଭିତରେ ଜୀବନଟେ ଅଛି

କାହାରି ମନରେ ନ ଦେବ ବ୍ୟଥା ।

ହେଉ ବୃକ୍ଷଲତା 

ଅବା ପଶୁ ପକ୍ଷୀ ସମସ୍ତ ଜୀବ

ସକଳ ଘଟରେ ବିଜେ ନାରାୟଣ 

ଏ କଥାଟି ବାବୁ ଭୁଲି ନ ଯିବ ।

କାଟିବନି ଗଛ

ଭାଙ୍ଗିବନି ଡାଳ ଅବା ପତର

ଛାଲିବନି କେବେ ଗଛର ଛାଲକୁ

ବହିଯିବ କେତେ ରକତ ଧାର ।

ଫୁଲ ଫଳ କେତେ

ଦିଏ ପୁଣି ଗଛ ଶୀତଳ ଛାଇ

କେତେ ବଣ ଜାତ ଦରବ ମିଳେରେ

କେତେ ଓଉଷଧି ଜୀବନ ପାଇଁ ।

ଏଇ ଗଛ ଆମ

ପରିବେଶ ବନ୍ଧୁ ରଖେ ଜୀବନ

ନିଜେ ଶୋଷି ନେଇ ଅଙ୍ଗାରକାମ୍ଳକୁ

ବାଣ୍ଟିଦିଏ ଯେତେ ଅମଳଜାନ ।

ଗଛ ଚେର ପୁଣି

ବାନ୍ଧି ରଖେ ମାଟି ହୁଏନା ଧୋଇ

ବନ୍ୟା ବାତ୍ଯା କେତେ ପ୍ରକୃତିର କୋପ

ଶାନ୍ତ ହୋଇଯାଏ ଗଛଟି ପାଇଁ ।

ଦିନକୁ ଦିନ ତ

ଉତ୍ତାପ ବଢୁଛି ଝରୁଛି ଲୁହ

ଥୁରୁ ଥୁରୁ ଜାଡ ଆଉ ତ ନାହିଁ ରେ

କମୁଛି ବରଷା ଶୀତର ମୋହ ।

ସବୁଜ ସବୁଜ 

ଲାଗୁନି ମହୀରେ ଲାଗୁନି ମହୀ

ଶିରୀହୀନ ଲାଗେ ଚଉଦିଗ ଯାହା

ନିଜ ସ୍ବାର୍ଥେ ଆମେ ଯାଇଛୁ ରହି ।

ମନେ ରଖିବାରେ

ଗୋଟିଏ କଥା ତ ମନେ ରଖିବା

ନିଜ ସ୍ବାର୍ଥ ପାଇଁ ବଂଚିବାନି ଆମେ

ଅନ୍ୟ ସ୍ବାର୍ଥ କଥା ଚିନ୍ତା କରିବା ।

ଖୋଲା ଜାଗା ଦେଖି

ଲଗାଇବା ଚାରା ଦେବା ବାରତା

ବୃକ୍ଷ ହିଁ ଜୀବନ ପରାଣର ମିତ

ସିଏ ପରା ଆମ ଗଛ ଦେବତା ।

------------------

ଶରତ କୁମାର ଦାସ