ଗାଁ ରେ ଶ୍ରାବଣ

ସୌଦାମିନୀ ଆସେ ବାରିଦର ସାଥେ

ଲୁଚକାଳି ଖେଳେ ସବିତା ସହିତେ

ପଡ଼େ ଟୁପ୍ ଟାପ୍ ଶବଦରେ ନୀର

ଗାଏ ରିମ୍ ଝିମ୍ ଶ୍ରାବଣର ସ୍ୱର

ସ୍ନେହମୟୀର ବୁକୁକୁ ଭେଦି

ମେଞ୍ଚା ମେଞ୍ଚା ଛତୁ ମୁଣ୍ଡ ଟେକନ୍ତି

ଦେଖ ଆଜି ଏଠି ସବୁ ତତ୍ପର

ସବୁଜରେ ସଜ ଧରଣୀ ମୋର

ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ମେଘ ଆସୁଛି ଭାସି

ସକଳ ପ୍ରାଣୀଙ୍କ ହୃଦୟେ ଖୁସି

କଚ୍ଚା ଚାଳୁ ଦେଖ ନୀରଦ ଝରେ

ଛତା କି ପକ୍ଷିଆ ଖୋଜା ପଡେ

ଯୂଇ ଯାଈ ମଲ୍ଲୀ ହେନା ମାଳତୀ

ଛୋଟ ପିଲେ ମିଶି କଦମ୍ବ ତୋଳନ୍ତି

କାଶତଣ୍ଡୀ ଫୁଟେ ନଈର ପାଖେ

ଫର୍ ଫର୍ ଉଡେ ଅନଳ ବେଗେ

ଟିକେ ଫାଙ୍କା ଯଦି ଘର ପଛପଟେ

କଖାରୁ କାକୁଡି ଜହ୍ନି ଫୁଲ ଫୁଟେ

ସଲିଳରେ ବୁଡେ ନାଳ ପୁଷ୍କରିଣୀ

ତାଣ୍ଡବ ରଚାଏ ଧାରା ସ୍ରୋତସ୍ବିନୀ

ଚାରିଆଡେ ପଟୁ ଯାଇଛି ଲାଖି

ଚାଷୀ ପୁଅ ଆଜି ହସେ ମୁରୁକି

ପଚ୍ ପଚ୍ ଏଇ କାଦୁଅ ବାଟରେ

ଥିର୍ ଥିର୍ ପୁଣି ଚାଲିବାକୁ ପଡେ

ସବୁ ଘରେ ଦେଖ ଉଠା ମାଛ ଭଜା

ଭାବ ଥରେ ସାଥେ ପଖାଳର ମଜା

ଇଦ୍ ଆସେ,ଆସେ ଅଗଷ୍ଟ ପନ୍ଦର

ରାକ୍ଷୀ ସାଥି ହୁଏ ଭାଇ ଭଉଣୀର

ତାଳପିଠା ବରା ମୁହାଁ କି କାକରା

ବାଟ ଘାଟ ଜାମ୍ମୁ ପିଜୁଳିରେ ଭରା

ଶିବ ମନ୍ଦିରରେ ଗହଳ ଚହଳ

କାଉଡ଼ିଆଙ୍କର ଲାଗିଥାଏ ମେଳ

ଏଇ ଶ୍ରାବଣ ଛୁଇଁବା ପରେ

ଚାଲ ଆଜି ଆମେ ଗାଁକୁ ଫେରିବା

ହଜିଯିବା ସେହି ସବୁଜିମା ମେଳେ

ବନ୍ଧୁ!କହିବକି ମୋତେ ଥରେ

'ଗାଁର ଶ୍ରାବଣ' ମନେ ପଡେ କିବା

ଏଇ ସହରୀ ଜୀବନ ଭିତରେ ?