ଗାଁ ରେ ଶୀତଦିନ

ଭୋର ଚାରିଟାରୁ ଉଠି

ଯିଏ ଯାହା କାମରେ ଲାଗି ଯାଆନ୍ତି

ସକାଳର ଥରୁଆ ଶୀତ ସାଥିରେ

ଶୀତଳ ଦେହକୁ ଗରମ କରନ୍ତି । 

ବୟସ ବି ହାର ମାନିଯାଏ ଗାଁ ରେ 

ପରିଶ୍ରମ ଦେଖି ଗାଁ ଲୋକଙ୍କର

ଅସହ୍ୟ ଶୀତ ସାଙ୍ଗକୁ କର୍ମ ହିଁ ଧର୍ମ

ଗୁଞ୍ଜରିତ ହେଉଥାଏ ସବୁରି ଦେହର ।

ସକାଳୁ ଉଠୁ ଉଠୁ ସ୍ଥାନେ ସ୍ଥାନେ

ପସରା ମେଲିଥାଏ ନିଆଁର

ତା'ସାଥେ ନାନା ପ୍ରକାରର ଗପ

ମନକୁ କରୁଥାଏ ବିଭୋର ।

ଶୀତକୁ ଖାତିର ନ କରି ଚାଷୀ ପରିବାର

ବିଲକୁ ଯାଆନ୍ତି ସଅଳ

ଖଳାରେ ଖେଳୁଥାଏ କେତେ ପ୍ରକାର ଧାନ

ଗଡି ଯାଉଥାଏ ବେଳ ।

ରେଜେଇ ସାଥିରେ ଶୀତ ଆସର

ସାରିଯାଏ ଶୀତଦିନ

ଦେହକୁ ହିତ କୁହନ୍ତି ଜେଜେବାପା

ମନକୁ କରେ ଟାଣ ।