ଏକା ଏକା ଜୀବନ

ମୁଁ ଏକା ଏକା ବଞ୍ଚିବାକୁ ଭଲପାଏ ।

ଏକୁଟିଆପଣରେ ହିଁ ମାପିହୁଏ

ଆକାଶର ବିଶାଳତାକୁ ,

ସମୁଦ୍ରର ଗଭୀରତାକୁ,

ବୁଝିହୁଏ ପକ୍ଷୀର କାକଳି

ଆଉ ଝରଣାର କୁଳୁକୁଳୁ ନାଦକୁ ।

ଏକାକୀ ବଞ୍ଚିବା 

ସମସ୍ତଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ହୁଏନା ।

ସମସ୍ତେ ଦେଖିପାରନ୍ତିନି

ଫୁଟ୍ ପାଥ୍ ରେ ରାତି କାଟୁଥିବା

ଦୁଃଖିନୀର ମୁହଁକୁ,

ଷ୍ଟେସନରେ ହାତ ପାତୁଥିବା

ନିଷ୍ପାପ ଆଖିକୁ ।

ମୋ ଏକୁଟିଆପଣ ଜାଣେ 

କାହିଁକି ଚାରୋଟି ପୁଅର ମାଆ

ବୃଦ୍ଧାଶ୍ରମ ଯାଏ ,

ଅରକ୍ଷ ମାଦଳ ପରି

ହାତଗୋଡ଼ହୀନ ଦୁଃଖିଟେ 

ବଡ଼ଦାଣ୍ଡେ ଗଡୁଥାଏ ।

କିପରି କଥା କୁହେ ଲୁହ ,

କାହିଁକି ସୃଷ୍ଟି ହୁଏ କୋହ ।

ସବୁ ମୋ ଏକୁଟିଆପଣ ଜାଣେ ,

କାରଣ

ମୁଁ ଏକା ଏକା ବଞ୍ଚିବାକୁ ଭଲପାଏ ।