ଏ ଜୀବନ

ସିନ୍ଧୁ ସମାନ ନହେଲେ ନାହିଁ 

ବିନ୍ଦୁଟିଏ ସାଜିବା ଆସ ।

କି ଲାଭ ଥାଇ ସେ ବିଶାଳ ସାଗର

ମେଣ୍ଟାଇ ପାରେନି ଶୋଷ ।

ନିଜ ପାଇଁ କେତେ ଦିନ ଯେ ବଞ୍ଚିବା

ଫୁଟାଇବା ସବୁରି ମୁହଁରେ ହସ ।

ଦୁର୍ଲଭ ମଣିଷ ଜୀବନ ବୃଥା ନଯାଉ

ଅହଙ୍କାରର ମୁଖା ଖୋଲି ଦେଇ 

କରିବା ଥରେ ପ୍ରୟାସ ।।

ଖାଲି ହାତେ ଆସିଥିଲେ ଏ ସଂସାରେ

ଭରି ଟିକେ ଅମୃତ ର ପ୍ରଶ୍ୱାସ ।

ରଙ୍ଗ ଭୂମିକୁ ରଣ କ୍ଷେତ୍ର କରି

କଣ ବା କରୁଛେ ତଲାସ ?

ସଫା କରିବା ଅଳନ୍ଧୁ ମନରୁ

ଭରିବା ଜଗତେ ବାସ ।