ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ

ବନ୍ଦୀ କାରାଗାରେ

ଭ୍ରାତା କଂସ ଡରେ

ଚାପି ରଖି ଥିଲେ କୋହ,

ଭାଗ୍ୟ ଜାଣି ଭୀରୁ

ଦେବକୀ ଆଖିରୁ

ଝରେ ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ ।

ଜଣ ଜଣ କରି

ସାତ ଗଲେ ମରି

ଛାଡ଼ି ଗଲା ପୁତ୍ର ମୋହ ,

ଅଷ୍ଟମ ସନ୍ତାନ

ଦେଖିଲା ନୟନ

ଢାଳେ ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ ।

ଯମୁନାକୁ ଡେଇଁ

ଦେବକୀର ସାଇଁ

ଯାଉ ଥିଲେ ପୁତ୍ର ସହ ,

ଦେଖି ଉଗ୍ରସେନ 

କରିଲେ କ୍ରନ୍ଦନ 

ଝରେ ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ ।

ନିଦ୍ରାରେ ଯଶୋଦା

ଚଳିଲେ ବରଦା

ଦେଖି ଆଗମନେ ଇହ ,

କନ୍ୟା ନୁହେଁ ପୁତ୍ର

ଦେଖି ନନ୍ଦ ନେତ୍ର

ଢାଳେ ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ ।

ଶୁଣି ଅଭିଯୋଗ

ଚଢ଼ି ଯାଏ ରାଗ

ମାତା ଭୁଲେ ପୁତ୍ର ସ୍ନେହ ,

ଦେଖି ଗୋପବାସୀ

ନୟନରୁ ଖସି

ପଡ଼େ ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ ।

ପ୍ରେମରେ ବାୟାଣୀ

ରାଧା ଗୋପାଳୁଣୀ 

କଳଙ୍କେ ମାଜିଲେ ଦେହ ,

ନବୁଝିଲେ ମନ

ଦେବକୀ ନନ୍ଦନ

ଝରେ ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ ।

ଦେଖି ଖୁଦ ଭଜା

ଦ୍ବାରିକାର ରାଜା

ସମ୍ଭାଳି ନପାରି ମୋହ ,

ବନ୍ଧୁ ବୋଲି କହି

ନେବାରୁ କୋଳେଇ

ଝରେ ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ ।

ଦ୍ରୌପଦୀ ର ମାନ

ଟାଣେ ଦୁଃଶାସନ 

ସଖା ଥିଲେ କାହିଁ କହ ,

ବସ୍ତ୍ର ଦେଲେ ଯେଣୁ

ଝରିଲା ନୟନୁ

ଆପେ ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ ।

ଧରମର ଜୟ

ପୂଣ୍ୟର ଅକ୍ଷୟ

କହି ଦେଲେ କିଳି ଦେହ,

ମାତା ତୁ ମହାନ

କହେ ଦୁର୍ଯ୍ୟୋଧନ

ପୋଛି ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ ।

କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର ରଣେ

ଶରର ଶୟନେ

ଗଙ୍ଗା ପୁତ୍ର ପିତାମହ ,

ମୃତ୍ୟୁ ନେଲେ ବରି

ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ ହରି

ଦେଖି ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ ।

ଧର୍ମ କ୍ଷେତ୍ର ଦାଣ୍ଡ

ମାଳ ମାଳ ମୁଣ୍ଡ

କୁଢ଼କୁଢ଼ ଶବ ଦାହ ,

ସଧବା ବିଧବା

ଢାଲୁ ଥିଲେ ଯୁବା

ନେତ୍ରୁ ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ ।

ଭକ୍ତିରେ ମୁକ୍ତିରେ

ଅତି ଆସକ୍ତିରେ

ଅବା ରୋଗାକ୍ରାନ୍ତ ଦେହ,

ସୁଖରେ ଦୁଃଖରେ

ଶୋକରେ ଭୋକରେ

ଝରେ ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ ।