ଦୀପଟିଏ

ବିଦଗ୍ଧ ଶରୀରେ ଜଳେ ସେ ସଳୀତା 

ଅନ୍ତରରେ ହସୁଥାଏ 

ଜଳିବାର ସୁଖ ବୁଝେ ବୋଲି ସିନା

ଜଳୁଥାଏ ଶେଷ ଯାଏ..!

ଜୀବନଟା ତାର ଅନ୍ୟ ଖୁସି ପାଇଁ  

ଜଳୁ ଜଳୁ କହିଦିଏ

(ହେଲେ)ଘିଅ ଦୀପ ଦେଖି ଦୁନିଆଟା କହେ

ଦୀପ ଜଳେ ଦେଖ ହାଏ..!

ଆନ ଖୁସି ପାଇଁ ଜଳିପାରେ ଜିଏ

ପୂଣ୍ୟ ତା ମହତ କର୍ମ 

ଜଗତ କଲ୍ୟାଣେ ଜୀବନ ସାରିବା

ଜୀବନର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଧର୍ମ..!

ଏ ଶୁଭ ଲଗନେ ନିଅ ସେ ଶପଥ

ପର ସୁଖେ ସୁଖି ହେବ

ପର ଦୁଃଖ ଦେଖି ହୃଦୟ ନୟନେ 

ସାନ୍ତ୍ବନା ବାରି ଝାରିବ..!

ଜୀବନଟା ତୁମ ଦୀପ ଶିଖା ସମ

ଅନ୍ଧାର ଦୂରେଇ ଦେଉ

ବଳକା ଆୟୁଷେ ଭଲ କର୍ମ ତୁମ

ପାଦଚିହ୍ନ ଛାଡି ଯାଉ..!