ଦେଲେ ଧରା

ଜୀବନ ଯାତ୍ରାରେ କେତେ ଖାଲ ଢ଼ିପ

କେତେବେଳେ ମରୁଭୂମି

ଜୁଆରିଆ ନଦୀ ପୁଣି ବର୍ଷାର ସମ୍ଭାର

ବେଳେବେଳେ ମନହୁଏ

ମେଘ ମାଳ ଦେଖି

ଚିଠି ଟିଏ ଲେଖି

ପ୍ରେମ ପ୍ରୀତ କରେ ନିବେଦନ

ଆଷାଢ଼ର ବାରି ପରି

ଭିଜାଭିଜା ଅନେକ ସପନ

ବୟସର କୃଷ୍ଟଚୁଡା ରଙ୍ଗଭରା

ତୁମରସେ ପ୍ରୀତିଝରା ଫୁଲ

ଗୋଟିଗୋଟି ପାଖୁଡାକୁ

ସାଉଁଟିବା ଭାବରେ ଅଧିର

ବାସ୍ତବରେ କାଳ୍ପନିକ ଭଲ

ରାଧା ପାଇଁ କୃଷ୍ଟ ବଂଶୀସ୍ଵନ

କେତେଦୂର ଥିଲେ ଭାନୁ

ପଦ୍ମିନୀ ଜୀବନ

ପରାଣ ପରାଗ ରେଣୁ ମତୁଆଲା ମକ୍ଷୀ

ଚାହେଁ ପ୍ରେମଭିକ୍ଷା ମାଗି

ମଧୁଭରା ରଜନୀ ସଜନୀ

ଦିନ କାଳ ତୁମରି ସୃତିରେ

ସୀମାହିନ ପ୍ରୀତି ର ପସରା

ଆକାଶ କୁ ଦେଖି ଧରା

ଥିଲେ ପାଶେ କଥା ସରେ

ଥାଏ ମଜା ଦୁରେ