ଚଉପଦୀ (135)

ଚଉପଦୀ

(135)

ରାଗ-କଳିଙ୍ଗଡା-ନିଃସରୀତଳ

ମୋ ଧନ ତ ରୁଷିଲା ପରି ଦିଶିଲା ରେ (ଘୋଷା)

କରମ ଅଚଳ ହେବାରୁ କେବଳ ରେ

ପୀୟୂଷ ରସରେ ବିଷ ମିଶିଲା ରେ (1)

କ୍ରମେ ମୋ ମାନସ ଛୁଇଁଥିଲେ ଦୋଷରେ

ପ୍ରଭୁ ତ ସେ; କାହିଁକି ନ କଷିଲା ରେ (2)

ଅନ୍ୟ ପ୍ରୀତି ବିନା ନ ଜାଣେ ନବୀନାରେ

ତା ମନେ ଗୁମାନକୁ କେ ପେଷିଲା ରେ (3)

ରସମୟ ବିନା ମୋ ସହୀଟି ସିନା ରେ

ତାକୁ ରୋଷ ନଜରେ କେ ତୋଷିଲା ରେ (4)

ମୁଁ ଯେବେଟି ଦୋଷୀ ମୋତେ ତ ନ ଭାଷିଲା ରେ

ନଖକୁନ୍ତେ ବସୁଧାକୁ ଭୁଷିଲା ରେ (5)

ଅଷ୍ଟଦୁର୍ଗପତି ଚିତ୍ତେ ଚିନ୍ତେ ନିତି ରେ

ବସି ଅନାଇବ କେହି ସୁଶୀଳା ରେ (6)

କବିସୂର୍ଯ୍ୟ ବଳଦେବ ରଥ