ଚିତ୍ର ଚରିତ - 72 : କବିତା: ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ମହାଦାନ

ଘର-ଛାତକାହା ନମସ୍କାର କେହି ପାଆନ୍ତିନି ସବୁ ତ ବିଷ୍ଣୁଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ,

ଗରମ ପାଣିରେ ଘର ପୋଡ଼େ ନାହିଁ ଟାଣହୁଏ ଘର-ଛାତ |

କାହାର ଈର୍ଷାରେ କେହି ଜଳେନାହିଁ ନିଜେ ଜଳୁଥାଏ ସେହି,

ଯେତେ ଗାଳିଦେଲେ ଭଲ ମଣିଷର କିଛିକ୍ଷତି ହୁଏନାହିଁ |

ଶୁଭ ମନାଶିଲେ ଶୁଭ ହୁଏନାହିଁ ବନ୍ଧୁ ମନେ ପଡ଼ିଯାଏ,

ଧନପାଇଁ କେହି ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଲେ ତା'ର ମୂଲ୍ୟ କିଛି ନୁହେଁ |

ଉପକାର ପାଇଁ କୃତଘ୍ନ ହୋଇଲେ ନିଜର ହୁଅଇ କ୍ଷତି,

କୃତଜ୍ଞ ମଣିଷ ମଥା ନଇଁଦେଲେ ଫୁଲିଉଠେ ଦାତାଛାତି |

ଦିଏନାହିଁ କେହି ନିଏନାହିଁ କେହି ସବୁ ତ ଭାବର କଥା,

କିଛିଦେଇ କିଛିଆଶା ରଖିଥିଲେ ମିଳେ ମାନସିକ ବ୍ୟଥା | |

ପ୍ରକୃତି କେବଳ ଦେଉଛି ଆମକୁ ନିଏନାହିଁ କେବେ କିଛି,

ଆମ ସୁଖପାଇଁ ସବୁ ଭଲଚିଜ ରଖିଥାଏ ବାଛିବାଛି |

ପ୍ରତ୍ୟେକ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ଆମପାଇଁ ଭଲ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମହାଦାନ,

ସେ ମହାଦାନକୁ ମହତ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଲଗାଇବା ପ୍ରତିଦିନ |