ଚିରାଗ ପ୍ରକାଶ

ହେ ଚିରାଗ ତୁମେ ଅତୀବ ସୁନ୍ଦର

ଶୁଣେ ତବ ଦୀପ୍ତି କୀର୍ତ୍ତି

ଆମୂଳଚୁଳରୁ ନିଃସ୍ଵାର୍ଥପରତା

ଉଜ୍ଜଳ ପ୍ରଭାସ ଜ୍ୟୋତି ।

ବଂଶ ଆଭିଜାତ୍ୟ ହୁଏ ପ୍ରଶଂସିତ

ଯଦି ଭାଗ୍ୟ ଦୀପ ଜଳେ

ବିନା ଅଭିମନ୍ତ୍ରେ ତୁମେ ଆଶା କଲେ

ଲିଭି ଯାଏ ତିଳେ ତିଳେ ।

ବହୁ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ରୂପ ଯେ ତୁମର

ସତ୍ୟ ପଥେ ନିତ୍ୟ ରତ

ଅଧର୍ମୀ କୁକର୍ମୀ ସ୍ପର୍ଶ ପାଏ ନାହିଁ

ମନ ତାର ସଦା ହତ ।

କଳ ବଳେ କେହୁ କଲେ ଅକ୍ତିଆର

ଅନେକ ଯାତନା ଲଭେ

ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ କରେ ଦଗ୍ଧୀଭୂତ ହୋଇ

ଅନ୍ତେ ଅବିରତ ଭାବେ ।

ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ ପୂଜିଲେ ତୁମ ପ୍ରକାଶକୁ

ଐଶ୍ଵର୍ଯ୍ୟ ସଂପତ୍ତି ଭୋଗେ

ତୁମ ପ୍ରଭାବକୁ ଅବରୋଧ କଲେ

ବିନାଶ ନିଶ୍ଚୟ ସଙ୍ଗେ ।

ମହା ଦୀପ ରୂପେ ପ୍ରଜ୍ଜ୍ୱଳିତ ହୋଇ

ଜଗ କର ଆଲୋକିତ

ସଂସାର କଲ୍ୟାଣ କର ହେ ଚିରାଗ

ତୁମ ପାଦେ ସମର୍ପିତ ।